อย่าวิโยค โศกศัลย์ เลยขวัญเจ้า
หนักเสียเปล่า เปรียบเป็น เช่นถ่วงหิน
เก็บทำไม ไร้ค่า เป็นอาจิณ
ขอยุพิน เชื่อฟัง มิชังความ
ขอเพียงให้ ใจมั่น เรียกขวัญกลับ
เพื่อตั้งรับ ทุกข์ตรม หรือคมหนาม
พร้อมเคียงคู่ อยู่โยง ทุกโมงยาม
คอยติดตาม เคียงกัน เป็นขวัญใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
หนักเสียเปล่า เปรียบเป็น เช่นถ่วงหิน
เก็บทำไม ไร้ค่า เป็นอาจิณ
ขอยุพิน เชื่อฟัง มิชังความ
ขอเพียงให้ ใจมั่น เรียกขวัญกลับ
เพื่อตั้งรับ ทุกข์ตรม หรือคมหนาม
พร้อมเคียงคู่ อยู่โยง ทุกโมงยาม
คอยติดตาม เคียงกัน เป็นขวัญใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ใจอ้างว้าง ขื่นขม ความตรมติด
มีชีวิต ดายเดี่ยว เปลี่ยวไฉน
ขาดรักจริง เคียงอยู่ คู่กันไป
จึงเฝ้าครวญ หวนไห้ ใจอาวรณ์
โอ้พี่เอย ส่งคำ มาพร่ำปลอบ
เรียกขวัญมอบ คืนใจ อย่าได้หลอน
ขอพี่เป็น เช่นยา คราร้าวรอน
รักษาใจ ไหวอ่อน..อย่าจรลา...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
