ยามรักปักกานท์หวานฉ่ำ ยามชังฟังคำ
เนิ่นนานผ่านคำล้ำลึก
ฉันอ่านกานท์กลอนย้อนตรึก- ตรองไตร่ใคร่นึก
ยามชังยังผลึกดึกมอง
รักเอยเผยเฟื่องเรืองรอง น้ำตาข้านอง
ยามชังดั่งคลองหนองบึง
ชังเอยเผยงามความหนึ่ง รักเก่าเราซึ้ง
คิดถึงคนึงถึงเธอ
หากรักหักช้ำฉันเสนอ ชายกล่อมพร้อมเบอร์
ไม่หลอกให้เกลอ..เผลอไป
(ปล.ขอแก้ตัวเมื่อนานวัน)
จากใจ...หทัยกาญจน์
๑๑ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔