นั่งจับเจ่า เหงาหงอย เฝ้าคอยหวัง
ตั้งแต่ยัง รุ่งแสง จนแจ้งหาย
ฟังเสียงเท้า ก้าวขยับ นับมากมาย
ล้วนมุ่งหมาย หลายอย่าง แตกต่างกัน
จุดหมายเรา มีเพียง แค่เลี้ยงท้อง
มีมือสอง รองรับ พร้อมกับขัน
เพียงเศษเงิน หย่อนให้ ไปวันวัน
ด้วยตานั้น มืดมน อนธการ
อยู่อ้างว้าง กลางเสียง สำเนียงแซ่
คอยฟังแต่ เสียงตังค์ ดังขันขาน
ฟังไพเราะ เสนาะดัง ก้องกังวาน
กล่อมดวงมาน ซึมเศร้า เจ้าขอทาน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ตั้งแต่ยัง รุ่งแสง จนแจ้งหาย
ฟังเสียงเท้า ก้าวขยับ นับมากมาย
ล้วนมุ่งหมาย หลายอย่าง แตกต่างกัน
จุดหมายเรา มีเพียง แค่เลี้ยงท้อง
มีมือสอง รองรับ พร้อมกับขัน
เพียงเศษเงิน หย่อนให้ ไปวันวัน
ด้วยตานั้น มืดมน อนธการ
อยู่อ้างว้าง กลางเสียง สำเนียงแซ่
คอยฟังแต่ เสียงตังค์ ดังขันขาน
ฟังไพเราะ เสนาะดัง ก้องกังวาน
กล่อมดวงมาน ซึมเศร้า เจ้าขอทาน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
น่าสงสาร ขอทาน ตัวน้อยน้อย
ต้องมาพลอย รับทุกข์ ใจปุกปั่น
นั่งขอทาน แดดเผา ไปวันวัน
ไม่เคยชื่น สุขสันต์ ซักวันเลย
ถูกกดขี่ ข่มเหง สรพัด
ทั้งถูกจับ ตัดแขน แน่นอกเอ๋ย
เด็กรถตู้ เราเห็น จนคุ้นเคย
ลงท้ายเอย ขอทาน งานเบาเบา
พันทอง
ต้องมาพลอย รับทุกข์ ใจปุกปั่น
นั่งขอทาน แดดเผา ไปวันวัน
ไม่เคยชื่น สุขสันต์ ซักวันเลย
ถูกกดขี่ ข่มเหง สรพัด
ทั้งถูกจับ ตัดแขน แน่นอกเอ๋ย
เด็กรถตู้ เราเห็น จนคุ้นเคย
ลงท้ายเอย ขอทาน งานเบาเบา
พันทอง