ยามนางจร ลาไกล ใยคิดถึง
หวนคะนึง นงนุช สุดเมินหมาง
ยามอยู่เคียง เมินค่า มิน่าคราง
รักจืดจาง ผลักไส ใจแสนดำ
ใต้แสงจันทร์ วันนี้ ฤดีหมอง
คนเคียงครอง ห่วงใย ในคืนค่ำ
ยังคิดถึง อุ่นไอ ในน้ำคำ
มอบรักนำ กลับให้ ใจคนดี
..ซ้อสี่..กุสุมา..
อยากวอนจันทร์ ฝากใจ ส่งไปถึง
ใครคนหนึ่ง ซึ่งห่าง ต่างวิถี
ว่าอยู่ไกล ใจรัก ยังภักดี
ชั่วชีวี พี่นั้น มิสั่นคลอน
โอ้กระไร ไยเดือน มาเคลื่อนลับ
มิคืนกลับ รับคำ นำอักษร
ที่ใจจาร ผ่านถึง ซึ่งบังอร
ปล่อยพี่เหงา ร้าวรอน ด้วยจรจันทร์.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ใครคนหนึ่ง ซึ่งห่าง ต่างวิถี
ว่าอยู่ไกล ใจรัก ยังภักดี
ชั่วชีวี พี่นั้น มิสั่นคลอน
โอ้กระไร ไยเดือน มาเคลื่อนลับ
มิคืนกลับ รับคำ นำอักษร
ที่ใจจาร ผ่านถึง ซึ่งบังอร
ปล่อยพี่เหงา ร้าวรอน ด้วยจรจันทร์.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ฝากจันทร์ใจ กลับไป ช่างไกลนัก
ถ้อยสลัก อักษร อ้อนฝากฝัน
ดวงใจนี้ วอนขอ พ้อรำพัน
ยังคิดถึง ทุกวัน มิผันแปร
ยังส่งใจ ห่วงหา อาวรณ์ถึง
ยังคะนึง ซึ้งทรวง ทั้งดวงแด
ยังคอยรอ คนดี พี่เทคแคร์
ขอเพียงแค่ สัญญา ว่ารักจริง
..กุสุมา..