เธอใช่แล้วคนดีที่ฉันรัก
เธอใช่แล้วฉันภักดิ์ปักใจหวัง
เธอใช่แล้วให้ฤดีมีพลัง
เธอใช่แล้วเป็นดั่งที่ฝังใจ
น่าเสียดายคนดีอย่างที่สุด
น่าเสียดายนงนุชเกินฉุดได้
น่าเสียดายที่ฉันนั้นห่างไกล
และฉันไม่อิสระจะเคียงเธอ
เราพบกันวันนี้ยังดีอยู่
แม้ไม่คู่ควรกันนั้นไม่เก้อ
ฉันจะรักต่อไปแม้ไม่เจอ
รักเสมอคงมั่นนิรันดร
จงจำไว้คนดีสุดที่รัก
ฉันจะภักดีไปไม่ถ่ายถอน
แม้ชีพวายตายร้างร่างลงนอน
เข้ากองฟอนก็มิหน่ายคลายรักนี้
หากฉันตายวายลงยังคงรัก
จงเก็บกักกระดูกไว้ให้ถูกที่
หากเธอสิ้นชีพลงคงนานปี
วางกระดูกคนดีที่เดียวกัน
จะได้อยู่คู่เคียงร่วมเรียงชิด
จะไม่คิดขาดใครให้เชื่อมั่น
เกิดชาติใหม่อีกทีมีผูกพัน
ร่วมสร้างสรรรักไปจนไร้ลม
สล่าผิน