เพราะอยากรู้ดูจิตที่คิดครุ่น
สะสมบุญใส่ตัวไม่มัวหลง
ปวารณาน้อมใจใฝ่ดำรง
ธรรมะส่งสู่ใจอย่างใกล้ชิด
ปิติเอิบอาบอิ่มแย้มยิ้มเห็น
ไม่ยากเย็นปฏิบัติขัดล้างจิต
ความขุ่นมัวสารพันวันอาทิตย์
ให้สิ้นฤทธิ์พิษคลายสลายไป
หัดเรียนรู้ดูตนอย่างคนพร้อม
จะยินยอมดับลงอสงไขย
ฝึกสติออกเข้าลมหายใจ
ย่างเท้าไหนให้รู้ไม่ดูเท้า
เดิน,นั่งรู้ดูจิตที่คิดเกิด
จิตเตลิดออกไปให้นำเข้า
จิตต้องรู้อยู่ในใจของเรา
ทุกข์,สุข,เศร้ารู้ทันป้องกันดี
ภาวนาหาบุญเป็นทุนไว้
เสบียงไปยามวายตายเป็นผี
อย่ารอบุญสุญทานลูกหลานพลี
เพราะอาจมีหรือไม่ก็ไม่รู้
เข้าวัดกันเถิดหนาวันอาทิตย์
ชำระจิตผ่องแผ้วดั่งแก้วหรู
มิว่าใครได้เห็นเป็นต้องดู
อยากหยิบชูชิดใกล้ได้ครอบครอง
"กานต์ฑิตา"
๑๐ ธันวาคม ๒๕๕๔