ยามตายพรากจากโลกที่โศกแสน
มิคลายแคลนแม้นเหมือนเชือนเดือนหาว
ในวิมานพานพุ่งปรุงกลิ่นจราว
และโน้มน้าวเข้าโถมโลมจิตคน
โอ้ละหนองามแท้แม่นางฟ้า
เป็นรำภาอยู่ดื่นชื่นเวหน
ต้องลืมตาตื่นชื่นคืนในบันดล
ต้องหมองหม่น"เพียงฟันพรั่นเพ้อไป"
สวัสดีตอนเช้าค่ะ คุณเฮยอิง พอดีพึ่งจะตื่นจากฝันนะคะ อิอิ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤศจิกายน 2024, 11:47:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: สายแล้ว (อ่าน 3076 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: