จากปลายสวน หวนหัก เคยถักรัก
เห็นประจักษ์ นักหนาว่ารักเสมอ
จากลาไกล ใฝ่หา ว่ารักเธอ
พี่อยากเจอ เกอร์ครวญเธอหวนลา
จากปลายทุ่งปรุงแต้มแซมนาข้าว
ให้ปวดร้าวชาวสวนหวนใจหา
ฝากเมฆน้อยลอมลมพรมพนา
เอ่ยวาจาพร่าเป่า"เหงาจริงจริง"
เธออยู่ไกลใฝ่ครวญหวนจะถึง
เคยตราตรึงถึงเธอเพ้อแม่หญิง
ต้องจากลาพาจิตคิดประวิง
เธอหนาทิ้ง สวนไร่ใคร่ จากไป
พี่ทำสวนพรวนดินเป็นจินต์เศร้า
ให้เชยเหงาเร้าอาวรณ์น้ำตาไหล
จากไปแล้วทิ้งบ้านสวนทวนจากไป
พี่ฝันใฝ่บ้านทุ่งปรุงรักคอย
..... .....