งานเลี้ยง เลิกราแล้ว
เอาขยะไปทิ้งต้องนิ่งนึก
ชะงักกึกก่อนวางพบบางสิ่ง
ที่สำคัญวันงานชื่นบานจริง
ต้องพึ่งพิงดอกไม้มอบให้กัน
ช่อดอกไม้ใหญ่น้อยถูกปล่อยทิ้ง
ให้เกลื่อนกลิ้งเหี่ยวเฉาไร้เงาขวัญ
หอมสดชื่นสวยงามยามประชัน
ชั่วคืนวันผันค่าก็ราโรย
เพราะเจ้าเป็นเพียงดอกไม้ประดับ
พอกาลลับเลยร่วงพวงแห้งโหย
มิใช่ของล้ำค่าน่ากอบโกย
ถูกลมโชยพัดชาย คนหน่ายชัง
"ปรางค์ สามยอด"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
