จิตรกรน้อย
....
จบนิทานเพ้อฝันในฝันค้าง
เท้าบอบบางยังพร่องรองเท้าแก้ว
ที่นี่มีความไร้ในทุกแนว
และมีแววหมองเข้มเต็มลานดิน
ดินสอสีกุดทู่ชมพูหวาน
ตวัดซ้อนเส้นสานก่องานศิลป์
แล้วน้ำตาจิตรกรน้อย..ก็ผล็อยริน
เมื่อชีวินต่างมากจากภาพนั้น!.
คนกันเอง
....
จบนิทานเพ้อฝันในฝันค้าง
เท้าบอบบางยังพร่องรองเท้าแก้ว
ที่นี่มีความไร้ในทุกแนว
และมีแววหมองเข้มเต็มลานดิน
ดินสอสีกุดทู่ชมพูหวาน
ตวัดซ้อนเส้นสานก่องานศิลป์
แล้วน้ำตาจิตรกรน้อย..ก็ผล็อยริน
เมื่อชีวินต่างมากจากภาพนั้น!.
คนกันเอง
..ช่อดอกไม้...มาให้เธอ....
ปลายดินสอจ่อจดขึ้นบทใหม่
ยังแต่งแต้มแซมใจเติมไฟฝัน
ถึงเจ้าหญิงเจ้าชาย..ในพระจันทร์
คิดถึงฉันบางไหม???....ใจคนรอ
นานเพียงใดไกลห่างบนทางนี้
ด้วยความหวังยังมีไมตรีต่อ
จิตรกรน้อยผล็อยร่ำน้ำตาคลอ
หนทางไกลระย่อ...ช่อมาลี
มีไม้ดอกออกบานเต็มลานทุ่ง
ใส่ตะกร้ากระบุงหลายรุ้งสี
ดวงสีเหลืองเรืองรองผุดผ่องมี
มอบแด่เธอคนดี...ที่เคยพบ
ความฝันใฝ่ใจหวังฝั่งขับขาน
น้ำเต็มปริ่มริมธารสานประสบ
บทบรรเลงเพลงซึ้งรำพึงลบ
บวกสุขสันต์บรรจบ...กลบดวงใจ
จิตรกรกลอนศิลป์จิตนา
จับดินสอปากกาหาฝันใฝ่
จงขีดเขียนเวียนวาดศาสตร์ร่ำไป
ฉันวาดช่อดอกไม้...มาให้เธอ..
หทัยกาญจน์
๑๐ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
แก้ไขไฟล์แนบโดยผู้ดูแลระบบ