"เธออยู่ไหน”
ฝากสายลม ห่มห่อ พะนอฝัน
ฝากแสงจันทร์ แทนใจ ส่งไปหา
ฝากดาวน้อย ลอยเกลื่อน อย่าเลือนลา
ฝากนภา ส่งข่าว..ยังเฝ้ารอ
เธออยู่ไหน คนดี...สุดที่รัก
หรือเหหัก ห่างหาย ไปแล้วหนอ
สัมพันธ์ใจ ฝากถึง ไม่ซึ้งพอ
ลืมแล้วหนอ คู่เคล้า เมื่อคราวเคียง
อักษรกานท์ ขานขับ ต่างรับตอบ
โศกเศร้าปลอบ มอบใจ แม้ไร้เสียง
รัตติกาล ส่งถ้อย มาร้อยเรียง
แทนสำเนียง ฝากฝัน ผ่านราตรี
ลืมหมดแล้ว หรือไร โอ้..ใจเอ๋ย
กระไรเลย เฉยนัก พารักหนี
ไม่ส่งถ้อย ร้อยเรียง เคียงกวี
เยื่อไมตรี ขาดแล้ว หรือแก้วใจ
หยาดพิรุณ โปรยสาย จากปลายสรวง
ช้ำในทรวง ห่วงหา น้ำตาไหล
นอนสะอื้น กลืนเก็บ หนาวเหน็บใน-
ดวงฤทัย ดั่งแยก....จนแหลกลาญ
เธออยู่ไหน คนดี สุดที่รัก
ฉันเศร้านัก ดั่งใจ ถูกไฟผลาญ
ได้แต่ครวญ คำพ้อ ทรมาน
ไม่สงสาร ฉันหรือไร จึงไกลจร...
“สุนันยา”
✿..พี่อยู่นี่..✿
ยินสำเนียง..เสียงเอ่ย..เลยได้รู้
ยอดพธู..กู่รัก..เข้าปักศร
ง้างธนู..ลู่ลมรัก..ทักอาวรณ์
ให้ลูกศร..จรหาพี่..ที่เดียวดาย
✿
ฟังคำกล่าว..กลอนกานท์..พาลใจเศร้า
โฉมเฉลา..น้ำตาหล่น..ปนใจหาย
ขออกอุ่น..หนุนนำ..กำยำกาย
ให้พี่ชาย..หมายกอด..ยอดดวงมาน
✿
พร่ำบอกฟ้า..แลนภา..ว่าพาเหงา
บอกดวงดาว..พาเศร้า..เฝ้าขับขาน
ครั้นพร่ำบอก..จันทรา..ราตรีกาล
เป็นพยาน..อาลักษณ์..ความรักเรา
✿
เอียงแก้มน้อย..เจ้ากลอย..มาคอยหน่อย
จักมิปล่อย..ตัวเจ้า..เฝ้ารุ่งเช้า
จะบอกรัก..แลแนบเนื้อ..เจือพริ้มเพรา
ให้นงเยาว์..คลอเคล้า..เจ้าพี่ชาย
✿ ◕ พ่อค้าพเนจร ◕ ✿
๙ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
ยินสำเนียง..เสียงเอ่ย..เลยได้รู้
ยอดพธู..กู่รัก..เข้าปักศร
ง้างธนู..ลู่ลมรัก..ทักอาวรณ์
ให้ลูกศร..จรหาพี่..ที่เดียวดาย
✿
ฟังคำกล่าว..กลอนกานท์..พาลใจเศร้า
โฉมเฉลา..น้ำตาหล่น..ปนใจหาย
ขออกอุ่น..หนุนนำ..กำยำกาย
ให้พี่ชาย..หมายกอด..ยอดดวงมาน
✿
พร่ำบอกฟ้า..แลนภา..ว่าพาเหงา
บอกดวงดาว..พาเศร้า..เฝ้าขับขาน
ครั้นพร่ำบอก..จันทรา..ราตรีกาล
เป็นพยาน..อาลักษณ์..ความรักเรา
✿
เอียงแก้มน้อย..เจ้ากลอย..มาคอยหน่อย
จักมิปล่อย..ตัวเจ้า..เฝ้ารุ่งเช้า
จะบอกรัก..แลแนบเนื้อ..เจือพริ้มเพรา
ให้นงเยาว์..คลอเคล้า..เจ้าพี่ชาย
✿ ◕ พ่อค้าพเนจร ◕ ✿
๙ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
