กระจ่างเมฆละมุนไม่อุ่นหนาว
ห่มห้วงร้าวดาวใดไปไม่ถึง
จันทร์เสรีที่หมายคล้ายคำนึง
ในแสงหนึ่งซึ้งสู่คู่คนไกล
นภาว่าโอบดาวคราวอ้างว้าง
ใครอยู่ข้างคนจรยามอ่อนไหว
ยามเดียวดายสายลมไม่ห่มใจ
จะมีใครคอยซับนั่งนับดาว
เธออยู่ใหนในส่วนโลกล้วนเศร้า
นั่งในเงาจันทร์ฉายปลายฟ้าหนาว
ถักเมฆห่มหารักหวนห่มดาว
ใจจมร้าวรอกลับซับน้ำตา
ห่มห้วงร้าวดาวใดไปไม่ถึง
จันทร์เสรีที่หมายคล้ายคำนึง
ในแสงหนึ่งซึ้งสู่คู่คนไกล
นภาว่าโอบดาวคราวอ้างว้าง
ใครอยู่ข้างคนจรยามอ่อนไหว
ยามเดียวดายสายลมไม่ห่มใจ
จะมีใครคอยซับนั่งนับดาว
เธออยู่ใหนในส่วนโลกล้วนเศร้า
นั่งในเงาจันทร์ฉายปลายฟ้าหนาว
ถักเมฆห่มหารักหวนห่มดาว
ใจจมร้าวรอกลับซับน้ำตา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
