.jpg)
กลอนบทนี้นั้นเพียร.... เขียนหลายครั้ง
เป็นคำสั่ง....ของใจหมายทอถัก
ถึงคนที่อยู่ไกล.... ห่วงใยนัก
ทำงานหนัก...พักบางยามห่างกัน
ด้วยหน้าที่จำพราก...ต้องจากบ้าน
เธอทุ่มเท..ทำงานเพื่อสานฝัน
อยู่แนวหลังส่งใจ...ให้เธอนั้น
จะรอวัน....เธอกลับนับวันคอย
----สะเลเต---
เป็นคำสั่ง....ของใจหมายทอถัก
ถึงคนที่อยู่ไกล.... ห่วงใยนัก
ทำงานหนัก...พักบางยามห่างกัน
ด้วยหน้าที่จำพราก...ต้องจากบ้าน
เธอทุ่มเท..ทำงานเพื่อสานฝัน
อยู่แนวหลังส่งใจ...ให้เธอนั้น
จะรอวัน....เธอกลับนับวันคอย
----สะเลเต---
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
