"เธออยู่ไหน”
ฝากสายลม ห่มห่อ พะนอฝัน
ฝากแสงจันทร์ แทนใจ ส่งไปหา
ฝากดาวน้อย ลอยเกลื่อน อย่าเลือนลา
ฝากนภา ส่งข่าว..ยังเฝ้ารอ
เธออยู่ไหน คนดี...สุดที่รัก
หรือเหหัก ห่างหาย ไปแล้วหนอ
สัมพันธ์ใจ ฝากถึง ไม่ซึ้งพอ
ลืมแล้วหนอ คู่เคล้า เมื่อคราวเคียง
อักษรกานท์ ขานขับ ต่างรับตอบ
โศกเศร้าปลอบ มอบใจ แม้ไร้เสียง
รัตติกาล ส่งถ้อย มาร้อยเรียง
แทนสำเนียง ฝากฝัน ผ่านราตรี
ลืมหมดแล้ว หรือไร โอ้..ใจเอ๋ย
กระไรเลย เฉยนัก พารักหนี
ไม่ส่งถ้อย ร้อยเรียง เคียงกวี
เยื่อไมตรี ขาดแล้ว หรือแก้วใจ
หยาดพิรุณ โปรยสาย จากปลายสรวง
ช้ำในทรวง ห่วงหา น้ำตาไหล
นอนสะอื้น กลืนเก็บ หนาวเหน็บใน-
ดวงฤทัย ดั่งแยก....จนแหลกลาญ
เธออยู่ไหน คนดี สุดที่รัก
ฉันเศร้านัก ดั่งใจ ถูกไฟผลาญ
ได้แต่ครวญ คำพ้อ ทรมาน
ไม่สงสาร ฉันหรือไร จึงไกลจร...
“สุนันยา”