

เ ว้ น ช่ อ ง ว่ า ง ร ะ ห ว่ า ง เ ร า เ อ า ไ ว้ ใ ห้
เพื่อเธอได้ มีสิทธิ์ ลิขิตฝัน
ปล่อยเธอเลือก เดินบนทาง ที่สร้างมัน
ไม่กางกั้น กีดขวาง ทางของเธอ
เ พี ย ง รั บ รู้ ยั ง มี ฉั น ดั่ ง วั น ก่ อ น
ที่ห่วงหา และอาทร มาเสมอ
อาจมีบ้าง บางครั้ง หวังละเมอ
ขอแค่เธอ ส่งข่าวบ้าง เพียงบางที
ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย ฝ า ก ไ ป ไ ด้ ห รื อ เ ป ล่ า
ในคืนหนาว เหงาใจ ใครคนนี้
ความคิดถึง ส่งถึงเธอ นะคนดี
จากฟากฟ้า คืนนี้ ที่มีดาว
ใ ห้ เ ธ อ เ พ ลิ น เ ดิ น ท า ง อ ย่ า ง ใ จ นึ ก
แม้ต้องฝึก ใจให้ชิน กับความหนาว
อาจเป็นเพียง บันทึกจาง กลางฟ้าพราว
แต่ตราตรึง ทุกเรื่องราว ที่มีเธอ
เพื่อเธอได้ มีสิทธิ์ ลิขิตฝัน
ปล่อยเธอเลือก เดินบนทาง ที่สร้างมัน
ไม่กางกั้น กีดขวาง ทางของเธอ

ที่ห่วงหา และอาทร มาเสมอ
อาจมีบ้าง บางครั้ง หวังละเมอ
ขอแค่เธอ ส่งข่าวบ้าง เพียงบางที

ในคืนหนาว เหงาใจ ใครคนนี้
ความคิดถึง ส่งถึงเธอ นะคนดี
จากฟากฟ้า คืนนี้ ที่มีดาว

แม้ต้องฝึก ใจให้ชิน กับความหนาว
อาจเป็นเพียง บันทึกจาง กลางฟ้าพราว
แต่ตราตรึง ทุกเรื่องราว ที่มีเธอ

เอ-มิ-กา
ความคิดถึง.. ถึงแล้วคนดี
อุ่นทุกทีที่ได้รับ..อบอุ่นเสมอ
ภาพเธอยิ้มปรากฏร่าง..อย่างละเมอ
ลมหายใจทั้งหมดเป็นเธอ..เป็นเธอ.แล้วจริงจริง
ช่ อ ง ว่ า ง ไ ม่ เ ป ล่ า เ ป ลี่ ย ว
มีเพียงเธอคนเดียว..รู้ไหม ? เธอเป็นเหมือนทุกสิ่ง
เติมจนเต็ม..ระยะห่างขาดหาย..กาลเวลาหยุดนิ่ง
ฝันของฉันจะเป็นจริง..จำไว้เธอ..เมื่อทุกอย่างเป็นเรา
