"แสร้ง หลอก"
ก็รักเธอเผลอเหน็บเก็บเอาไว้
เกินที่ใครจะรู้ดูแตกต่าง
เห็นเธอมีมากมายกรายริมทาง
ก็เลยวางรักแนบแอบดูเธอ
ให้หวั่นไหวใจเองเกรงคนรู้
เลยหลบอยู่ห่างห่างรอทางเผลอ
หากเธอหลงดงรักค่อยดักเจอ
แต่นะเออ..ป่านนี้ ไม่มีแวว
เธอถูกรุมหนุ่มน้อยใหญ่ตามไล่ล้อม
เห็นพะยอมหลีกหลบจบหวานแหว๋ว
หัวใจฉันมันป่นจนเป็นแนว
แอบมองแล้วหวาดเสียว..เลยเดียวดาย
ฉันหดหู่รู้เห็นแทบเป็นบ้า
น้ำนองหน้าด้วยซึ้งถึงความหมาย
คนมีรักก็มีสุขกันทุกราย
ฉันงมงาย..แค่หมายวาง..ชู้ทางใจ.
เกินที่ใครจะรู้ดูแตกต่าง
เห็นเธอมีมากมายกรายริมทาง
ก็เลยวางรักแนบแอบดูเธอ
ให้หวั่นไหวใจเองเกรงคนรู้
เลยหลบอยู่ห่างห่างรอทางเผลอ
หากเธอหลงดงรักค่อยดักเจอ
แต่นะเออ..ป่านนี้ ไม่มีแวว
เธอถูกรุมหนุ่มน้อยใหญ่ตามไล่ล้อม
เห็นพะยอมหลีกหลบจบหวานแหว๋ว
หัวใจฉันมันป่นจนเป็นแนว
แอบมองแล้วหวาดเสียว..เลยเดียวดาย
ฉันหดหู่รู้เห็นแทบเป็นบ้า
น้ำนองหน้าด้วยซึ้งถึงความหมาย
คนมีรักก็มีสุขกันทุกราย
ฉันงมงาย..แค่หมายวาง..ชู้ทางใจ.
"บ้านริมโขง"
"เธอถูกรุมหนุ่มน้อยใหญ่ตามไล่ล้อม"
พี่ทำอ้อม ค้อมโค้ง ไม่โปร่งใส
ถึงต้องหลบ ใบบัง สิ้นทางไป
แอบเป็นชู้ ทางใจ อยู่หลายปี
ทำเป็นเลี่ยง เบี่ยงเบน ทั้งเย็นเช้า
ต้องกินแห้ว คลุกเคล้า กับข้าวจี่
จึงมาบ่น พึมพรำ ย้ำทุกที
หรือว่าพี่ เสียดาย คราใคร่ตรวญ
จะรอตอน เดินหลง ดงดอกรัก
พี่คงต้อง อกหัก ร่ำไห้หวน
จะไม่วนทางกลับ ให้จับนวล
ขืนย้อนทวน เคียงพี่ คงชีช้ำ
แม้นว่าเคยแอบมอง คิดปองอยู่
แต่ตรองดู คงแย่ แม้ถลำ
พี่โขงแสน เจ้าชู้ เห็นอยู่ประจำ
น้องไม่ได้ แกล้งอำ..แต่ทำจริง
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
