ทุกนาทีเดียวดายหัวใจเหงา
โลกของฉันวันนี้เป็นสีเทา
ฉันคนเก่าก่อนนั้น...พลันเปลี่ยนไป
ความสดใสจากฉันนั้นเลือนหาย
ต้องเก็บกายซุกซ่อนความอ่อนไหว
กลัวคำถามยามฉันนั้นเจอใคร
เธออยู่ไหน?...ขอหลบพบผู้คน
"เพราะไม่มีกันและกันเช่นวันก่อน"
รักมิย้อนกลับมาหาอีกหน
เมื่อช่องว่างกว้างออกเฝ้าบอกตน
ยากจะร่นมาใกล้....เพราะไกลเกิน
"เพราะเราจนหรือไร....จึงได้เมิน"
---สะเลเต---
เพราะมีกัน และกัน ในวันนี้
ดวงฤดี ฤทัยมั่น อย่าขวัญหาย
รักอยู่คง ตรงติด แนบชิดกาย
ใจสบาย จิตแจ่ม ยิ้มแย้มทรวง
ถ้ารักแล้ว อย่าท้อ ต่อความเห็น
มันจะเป็น จริงไหม ให้ใจห่วง
รักและรัก เชื่อรัก รักหมดดวง
ลวงหนอลวง ปล่อยไว้ ใช้ใจตรอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
