..ขอขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..
“ฤา อุรารัญจวน?”
๐
๐ เก็บทุกวินาทีที่สะสม
กอบระดมความหวานผ่านเข้าหา
หวาดกังวลเช้าสาย,หลายเพลา
ตามประสาคนไกล..ใคร่รำพัน
๐ แรงคิดถึงทวีทีละน้อย
แล้วทยอยทำทรวงล่วงป่วนปั่น
ระยะทางทอดยาวราวหมอกควัน
ขึงกำแพงขวางกั้น-ฉันและเธอ
๐ ยามที่เสียงโทรศัพท์!ดัง-วาบหวิว
แว่วเสียงพลิ้วแทรกหวานซ่านเสนอ
ทอประกายห่วงหามาปรนเปรอ
มีพร่ำเพ้อปลอบขวัญ-ซึ้ง,รัญจวน
๐ เธอคือเสียงสวรรค์ลอยดั้นฟ้า
อณูความเสน่หาคว้าฉันป่วน
ทุกพยางค์หางเสียงเยี่ยงเย้ายวน
ประโยคล้วนอาทรซ่อนห่วงใย
๐ ยามราตรีที่กาลแห่งธารฝัน
หยอกล้อคืนและวันอันสดใส
จิตสองเรารับรู้สู่ความนัย
เสียงหัวใจกระซิบ-ทิพย์กังวาน
๐ ระยะทางขวางกั้นขวัญยังพลิ้ว
มโนภาพลอยลิ่วหวิว,ตระหง่าน
พอวางสายโทรศัพท์-หลับลนลาน
ทรมานคิดถึง..หนึ่งนางเดียว..
ระนาดเอก
...ยามทิวา พาเหงา เร้าถวิล
โอบห้วงจินต์ สิ้นใน ฤทัยเหลียว
คล้ายมีมนตร์ ระคนชิด สนิทเกลียว
โปรดชายเดียว เกี่ยวคล้อง ทุกห้องใจ...
...ฤๅมนตร์ขลัง พลังแห่ง แรงคิดถึง
เข้าครอบคลึง ดึงทาบ สั่งสาปไว้
จินตนา...การถึง หนึ่งคนไกล
เคลิ้มฝันใฝ่ เสน่หา ประภาทรวง...
...ยามค่ำลง พะวงใจ ให้ประหม่า
คราวถึงครา โทรศัพท์ ช่วยดับห่วง
พร่ำวจี คลี่สร่าง ซับพรางดวง
ฤทัยหน่วง ควงครอบ กอบภิรมย์...
...กระแสจิต พิศวง พลันหลงเคลิ้ม
ทยอยเพิ่ม เสริมสว่าง ส่องทางสม
สายธารฝัน สวรรค์ยื่น ให้ชื่นชม
ด้วยโทรศัพท์ สดับข่ม...ห่มรัญจวน...
รัตนาวดี
ขออนุญาติแจมค่ะ ท่านพี่อย่าถือสารัตน์เลยนะจ้า
โอบห้วงจินต์ สิ้นใน ฤทัยเหลียว
คล้ายมีมนตร์ ระคนชิด สนิทเกลียว
โปรดชายเดียว เกี่ยวคล้อง ทุกห้องใจ...
...ฤๅมนตร์ขลัง พลังแห่ง แรงคิดถึง
เข้าครอบคลึง ดึงทาบ สั่งสาปไว้
จินตนา...การถึง หนึ่งคนไกล
เคลิ้มฝันใฝ่ เสน่หา ประภาทรวง...
...ยามค่ำลง พะวงใจ ให้ประหม่า
คราวถึงครา โทรศัพท์ ช่วยดับห่วง
พร่ำวจี คลี่สร่าง ซับพรางดวง
ฤทัยหน่วง ควงครอบ กอบภิรมย์...
...กระแสจิต พิศวง พลันหลงเคลิ้ม
ทยอยเพิ่ม เสริมสว่าง ส่องทางสม
สายธารฝัน สวรรค์ยื่น ให้ชื่นชม
ด้วยโทรศัพท์ สดับข่ม...ห่มรัญจวน...
รัตนาวดี
ขออนุญาติแจมค่ะ ท่านพี่อย่าถือสารัตน์เลยนะจ้า