รจนา คว้ามาลัย หลบหายโลด
พี่เงาะโหด เหาะเหิน ทุกเนินหา
ส่องสาวสาว ทุกถิ่น สิ้นพารา
รจนา เปลี่ยนใจ ไม่เลือกเธอ
เป็นเจ้าเงาะ ยุคใหม่ ใช้เวปส่อง
พวงมาลัย มีคล้อง กองเบ้อเร่อ
ฉวัดเฉวียน เอ่ยคำ พร่ำบำเรอ
มิอยากเจอ เจ้าเงาะ เกรงเฉาะใจ
อยู่เป็นสาว หน้าใส ไร้พันธะ
จะร้องเพลง เท่งป๊ะ..ก๊ะทำได้
นั่งเขียนกลอน อ้อนหนุ่ม แก้กลุ้มใจ
ไม่มีใคร เฝ้ามอง ให้ต้องกลัว
แม้นอยู่ดึก นึกหนาว มีดาวส่อง
เดือนประคอง ส่องอำไพ ไม่ปวดหัว
รักเจ้าเงาะ หลายใจ ให้หม่นมัว
จะเลือก...(สระอัว) ทั้งที ขอที่ใจเดียว
แซมค่ะ
สัมผัสกับใคร..ก็ต่อคนนั้นแหละ...