“...มิคลายห่างปางรักแม้สักน้อย
โอ้!เนื้อกลอยคอยคืนชื่นฉวี
คะนึงมาดสวาสดิ์เคียงเพียงนรี
หทัยพี่พลีแล้วเพื่อแก้วตา...”
~~~ปภัสร์~~~
อันถ้อยคำดั่งน้ำตาลหวานซ่านจิต
ทำสาวติดหลงใหลให้ใฝ่หา
หวานจริงหนอน้ำคำที่ย้ำมา
คงทำสาวมากหน้าน้ำตาริน
คำออดอ้อนจากปากชายใครหมายเชื่อ
เหมือนยาเบื่อเยื้อใจให้ถวิน
เมื่อสมใจคงติดปีกหลีกโบยบิน
คงหมดสิ้นเมื่อหมดรักคอยปักทรวง
คำหวานหวานหว่านล้อมมาย้อมรัก
ดูแน่นหนักจริงเหลือเมื่อยังหวง
บอกจริงแท้แน่หรือฤๅหลอกลวง
กลัวน้ำตารินร่วงรักถ่วงใจ
Design with love"
ใช่คารมถ่มพล่อยดอกกลอยขวัญ
ถ้อยรำพันกลั่นฤทธิ์พิสมัย
วลีล้วนถ้วนแท้แต่หทัย
เฉลยนัยไขผ่านกานท์กวิน
ถึงหนึ่งนางกลางทรวงในห้วงโหย
แม้นลาโรยลับไกลใจถวิล
รำพึงเพรงเชลงเคล้าเงื้อมเงาจินต์
เพียงยลยินกลิ่นร่ำคราคำนึง
คัดกรองพจน์บทครวญสำนวนอ้อน
เป็นคำกลอนกร่อนฤทธิ์ความคิดถึง
เพลาเหงาเคล้าร่ำเพียงรำพึง
ใช่หว่านซึ้งขึงเล่ห์เสน่ห์ลวง
ปภัสร์
๗ ธันวาคม ๒๕๕๔
ถ้อยรำพันกลั่นฤทธิ์พิสมัย
วลีล้วนถ้วนแท้แต่หทัย
เฉลยนัยไขผ่านกานท์กวิน
ถึงหนึ่งนางกลางทรวงในห้วงโหย
แม้นลาโรยลับไกลใจถวิล
รำพึงเพรงเชลงเคล้าเงื้อมเงาจินต์
เพียงยลยินกลิ่นร่ำคราคำนึง
คัดกรองพจน์บทครวญสำนวนอ้อน
เป็นคำกลอนกร่อนฤทธิ์ความคิดถึง
เพลาเหงาเคล้าร่ำเพียงรำพึง
ใช่หว่านซึ้งขึงเล่ห์เสน่ห์ลวง
ปภัสร์
๗ ธันวาคม ๒๕๕๔