...สูดกลิ่นอายความเศร้าเคล้าใบหน้า
แล้วอุราก็ทาแต้มแย้มเฉลย
ร่วงหล่นพร้อมเสียงเพลงบรรเลงเชย
สะอื้นเอ๋ยเกยน้ำตาอำลาชาย...
...แว่วสำเนียงเสียงหยดบทสะอื้น
ตายทั้งยืนฝืนยิ้ม..ปริ่มสลาย
โอ้อกเรา..เผามิเหลือ แล้วเชื้อกาย
สิ้นลมตายวายปราณพานลงดิน
...คนเคยรักพักใจ..กลับไกลจาก
เขาเพียงฝากคำลา...พาถวิล
น้ำตาร่วงพวงย้อยค่อย-คอยริน
บัดนี้สิ้น กลิ่นเก่าเมื่อเราเคียง
...แหงนมองดาวพราวฟ้าอำลาล่วง
แหงนมองดวงจันทราพาส่งเสียง
แหงนมองเดือนเลือนลานำมาเรียง-
เอื้อมได้เพียงความฝัน...จนฉันชิน...
ตะวันฉาย
แล้วอุราก็ทาแต้มแย้มเฉลย
ร่วงหล่นพร้อมเสียงเพลงบรรเลงเชย
สะอื้นเอ๋ยเกยน้ำตาอำลาชาย...
...แว่วสำเนียงเสียงหยดบทสะอื้น
ตายทั้งยืนฝืนยิ้ม..ปริ่มสลาย
โอ้อกเรา..เผามิเหลือ แล้วเชื้อกาย
สิ้นลมตายวายปราณพานลงดิน
...คนเคยรักพักใจ..กลับไกลจาก
เขาเพียงฝากคำลา...พาถวิล
น้ำตาร่วงพวงย้อยค่อย-คอยริน
บัดนี้สิ้น กลิ่นเก่าเมื่อเราเคียง
...แหงนมองดาวพราวฟ้าอำลาล่วง
แหงนมองดวงจันทราพาส่งเสียง
แหงนมองเดือนเลือนลานำมาเรียง-
เอื้อมได้เพียงความฝัน...จนฉันชิน...
ตะวันฉาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
