คือคำขำขันฉัน...อรุณ
ดวงดาวพราวพร่างห่างเดือน ผุดผ่องส่องเลื่อน
วับแววแคล้วเคลื่อนเพื่อนไหว
เดือนโดดเด่นงามท่ามใจ เหม่อมองจ้องไป
ตระการลานไซร้ในทุ่ง
กว้างใหญ่ไพศาลธารคุ้ง สะท้อนย้อนมุง
สองเดือนเคลื่อนรุ้งพุ่งแต่ง
ดาราระยิบกะพริบแสง จำรัสแจรง
ในน้ำยื้อแย่งแบ่งจันทร์
ดาวกินเดือนได้ไหนกัน ท้องฟ้าฟากนั้น
คือคำขำขันฉัน...อรุณ
....................
หทัยกาญจน์
๗ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
