โอ้ใจรักปักจิตพิศลุ่มหลง
ใจแสนปลงตรงดิ่งประวิงหา
ขนิษฐาสง่าแท้แม่กัลยา
เปรียบรัมภานภาห้วงบนดางดึงส์
โอ้ใจข้าหนารักถักถึงเจ้า
ทำจิตเศร้าเร้าโลมจนโหมถึง
รักปักใจใคร่ต่อพ้อคะนึง
ยังสุดซึ้งถึงนางแต่ปางบรรพ์
(ชอบจริงๆ คำว่า ปางบรรพ์ เนี่ย อิอิ)
ใจแสนปลงตรงดิ่งประวิงหา
ขนิษฐาสง่าแท้แม่กัลยา
เปรียบรัมภานภาห้วงบนดางดึงส์
โอ้ใจข้าหนารักถักถึงเจ้า
ทำจิตเศร้าเร้าโลมจนโหมถึง
รักปักใจใคร่ต่อพ้อคะนึง
ยังสุดซึ้งถึงนางแต่ปางบรรพ์
(ชอบจริงๆ คำว่า ปางบรรพ์ เนี่ย อิอิ)
(เป็นชายนะหนูพิมพ์วาส วันนี้จะเป็นหญิงสักวันนะ)
หากศรรักหนักหน่วงตรึงทรวงพี่
ไยจึงลี้หนีนวลให้ครวญฝัน
แม้นงามสมคมคำชายรำพัน
พ่อยอดขวัญผันผินสู่ถิ่นใด
ปละปล่อยทิ้งหญิงตรอมผ่ายผอมนัก
ต้องพิษรักลามอกอุทกใส
เรื่อยรินร่องสองปรางสู่หว่างใจ
ดูกระไรไฉนนางมิร้างรอ...
ปภัสร์
หากศรรักหนักหน่วงตรึงทรวงพี่
ไยจึงลี้หนีนวลให้ครวญฝัน
แม้นงามสมคมคำชายรำพัน
พ่อยอดขวัญผันผินสู่ถิ่นใด
ปละปล่อยทิ้งหญิงตรอมผ่ายผอมนัก
ต้องพิษรักลามอกอุทกใส
เรื่อยรินร่องสองปรางสู่หว่างใจ
ดูกระไรไฉนนางมิร้างรอ...
ปภัสร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
