ครวญคำ นำจิต เฝ้าคิดอยู่
ถึงคู่ เคยเรียง เคียงสุขสม
กลายร้าง ห่างไกล ทิ้งให้ตรม
ระทม ถมทับ แทบอับปาง
เพียงคิด ดวงจิต ก่อสุมเศร้า
ดังไฟ รุมเร้า เข้าคลุมร่าง
โหยหา หวนไห้ อยู่ไม่จาง
สุดทาง รักแล้ว โอ้แก้วใจ...
"สุนันยา"
ถึงคู่ เคยเรียง เคียงสุขสม
กลายร้าง ห่างไกล ทิ้งให้ตรม
ระทม ถมทับ แทบอับปาง
เพียงคิด ดวงจิต ก่อสุมเศร้า
ดังไฟ รุมเร้า เข้าคลุมร่าง
โหยหา หวนไห้ อยู่ไม่จาง
สุดทาง รักแล้ว โอ้แก้วใจ...
"สุนันยา"
เธอคร่ำครวญหวนไห้อาลัยรัก
ที่มาหักเหหันจนหวั่นไหว
ทิ้งเธอตรมขมขื่นสะอื้นใน
คิดถึงใครคนห่างที่ร้างลา
เพียงคิดก็พอแล้วแก้วใจพี่
ไม่รักดีไม่อาจปรารถนา
สุดทางรักหักใจลงตรงน้ำตา
เลิกนำพาคนที่ไม่ใช่คู่เธอ