สุดทางรัก ร้างรา ฟ้าสีหม่น
เปรียบดั่งคน ทนทุกข์ สุขไฉน
ใจแหลกหลาญ ผลาญร่าง ห่างออกไป
ร่ำพิไล ใจเศร้า เขาจากลา
ใจจึงเจ็บ เหน็บหนาว คราวรักบิ่น
ในดวงจินต์ บิ่นใบ้ คล้ายเสาะหา
ที่พักพิง อิงอุ่น หนุนกายา
ให้ใจล้า อบอุ่น กรุ่นกลิ่นไอ
...นางฟ้า ชาลี
เปรียบดั่งคน ทนทุกข์ สุขไฉน
ใจแหลกหลาญ ผลาญร่าง ห่างออกไป
ร่ำพิไล ใจเศร้า เขาจากลา
ใจจึงเจ็บ เหน็บหนาว คราวรักบิ่น
ในดวงจินต์ บิ่นใบ้ คล้ายเสาะหา
ที่พักพิง อิงอุ่น หนุนกายา
ให้ใจล้า อบอุ่น กรุ่นกลิ่นไอ
...นางฟ้า ชาลี
ร้อนรินคำ ย้ำอยู่ ถึงคู่รัก
ด้วยตระหนัก อุรา คราหวามไหว
เคยเคียงคู่ ดูซิ มาหนีไกล
เพียงแค่คิด..ไฉน แทบวายปราณ
น้ำตาท้น ล้อเอ่อ เผลอไหลอาบ
เป็นรอยคราบ ระทม ตรมผสาน
ยากบอกใคร รู้ซึ้ง ถึงดวงมาน
รอเพียงกาล เวลา รักษาใจ...
"สุนันยา"
ด้วยตระหนัก อุรา คราหวามไหว
เคยเคียงคู่ ดูซิ มาหนีไกล
เพียงแค่คิด..ไฉน แทบวายปราณ
น้ำตาท้น ล้อเอ่อ เผลอไหลอาบ
เป็นรอยคราบ ระทม ตรมผสาน
ยากบอกใคร รู้ซึ้ง ถึงดวงมาน
รอเพียงกาล เวลา รักษาใจ...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
