o ฤดูหนาวแบบเก่าย่างเข้ามา
ทอดสายตาผ่านกระจกอกสั่นไหว
ไม่อาจรู้และเห็นความเป็นไป
จากคนไกลไปลับใกล้กลับคืน
o ถึงหน้าบ้านใจสั่นหวั่นการพบ
โผกอดซบตระหนกอกสะอื้น
น้ำตาไหลไปพลางระหว่างยืน
ที่กล้ำกลืนฝืนต่อการรอคอย
o พ่อและแม่แก่ชราคงหว้าเหว่
ยังทุ่มเทงานหนักให้พักหน่อย
ใบหน้ารับกับผิวเห็นริ้วรอย
กำลังถอยทุกแห่งล้าแรงลง
ดีใจจัง เห็นเขา มีพ่อแม่
เรานี้แย่ เปล่าเปลี่ยว เหลียวมองส่ง
ทอดสายตา อาลัย ไร้มั่นคง
ขาดสององค์ ไปนาน บ้านไม่มี
เห็นคนอื่น มีพ่อแม่ ดูแลบ้าง
เราขาดทั้ง สองอย่าง จำหน่ายหนี
จึงอยู่เดียว เปลี่ยวกาย มาหลายปี
เฉกเช่นนี้ เรื่อยมา น่าน้อยใจ
อยู่โดดเดี่ยว เหลียวมอง ความอ้างว้าง
ก็มีบ้าง ความเหงา รุมเร้าใส่
ขาดญาติมิตร จะหันหน้า ไปพึ่งใคร
ไร้หนทาง เศร้าใจบ้าง บางเวลา
เหมือนชะตา ฟ้าแกล้ง แย่งความรัก
เริ่มประจักษฺ์ หวั่นจิต คิดไปว่า
ต้องต่อสู้ เดียวดาย ตลอดมา
อยากมีคน พึ่งพา แสนล้าใจ
พันทอง
เรานี้แย่ เปล่าเปลี่ยว เหลียวมองส่ง
ทอดสายตา อาลัย ไร้มั่นคง
ขาดสององค์ ไปนาน บ้านไม่มี
เห็นคนอื่น มีพ่อแม่ ดูแลบ้าง
เราขาดทั้ง สองอย่าง จำหน่ายหนี
จึงอยู่เดียว เปลี่ยวกาย มาหลายปี
เฉกเช่นนี้ เรื่อยมา น่าน้อยใจ
อยู่โดดเดี่ยว เหลียวมอง ความอ้างว้าง
ก็มีบ้าง ความเหงา รุมเร้าใส่
ขาดญาติมิตร จะหันหน้า ไปพึ่งใคร
ไร้หนทาง เศร้าใจบ้าง บางเวลา
เหมือนชะตา ฟ้าแกล้ง แย่งความรัก
เริ่มประจักษฺ์ หวั่นจิต คิดไปว่า
ต้องต่อสู้ เดียวดาย ตลอดมา
อยากมีคน พึ่งพา แสนล้าใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
