emo_116พื้นชุ่มฉ่ำ ย่ำลง ยังคงเปียก
แว่วพ้องเพรียก นกไพร ตกใจตื่น
น้ำล้นไหล ลงพนัง ดังครืนครืน
ความขมขื่น คืบคลาน สู่มานเรา
ไร้เน็ตคอม ซอมเซา เหงาซมจิต
ไร้มิ่งมิตร คิดถึง ซึ้งก่อนเก่า
เคยขับขาน กานท์กลอน วอนลำเนา
ก้มกอดเข่า คดคู้ ดูเดียวดาย
รพีกาญจน์ 59
แว่วพ้องเพรียก นกไพร ตกใจตื่น
น้ำล้นไหล ลงพนัง ดังครืนครืน
ความขมขื่น คืบคลาน สู่มานเรา
ไร้เน็ตคอม ซอมเซา เหงาซมจิต
ไร้มิ่งมิตร คิดถึง ซึ้งก่อนเก่า
เคยขับขาน กานท์กลอน วอนลำเนา
ก้มกอดเข่า คดคู้ ดูเดียวดาย
รพีกาญจน์ 59
คอมฯเจ็บป่วย หลายวัน ไม่หรรษา
ไม่เห็นหน้า ใจฉัน หวั่นไม่หาย
ขาดติดต่อ ใช้โทร-จิตกาย
ด้วยมั่นหมาย รักเขา เราพึงมี
อยากจะโทร ถามไถ่ แต่ไม่กล้า
เบอร์โทรหา จากไหน ล่ะคุณพี่
ยินสำเนียง เช้าเช้า ตอนตีสี่
หลายวันนี่ เงียบฉี่ ไร้วี่แวว
นึกว่าลืมน้องแล้ว พ่อแก้วเอ๋ย
ไฉนเลย ทิ้งน้อง ให้นอนแกร่ว
คอยหลังไมค์ ไม่เห็น ต้องกินแห้ว
พ่อยอดชู้ คู่แล้ว ไม่แคล้วกัน
พันทอง
ไม่เห็นหน้า ใจฉัน หวั่นไม่หาย
ขาดติดต่อ ใช้โทร-จิตกาย
ด้วยมั่นหมาย รักเขา เราพึงมี
อยากจะโทร ถามไถ่ แต่ไม่กล้า
เบอร์โทรหา จากไหน ล่ะคุณพี่
ยินสำเนียง เช้าเช้า ตอนตีสี่
หลายวันนี่ เงียบฉี่ ไร้วี่แวว
นึกว่าลืมน้องแล้ว พ่อแก้วเอ๋ย
ไฉนเลย ทิ้งน้อง ให้นอนแกร่ว
คอยหลังไมค์ ไม่เห็น ต้องกินแห้ว
พ่อยอดชู้ คู่แล้ว ไม่แคล้วกัน
พันทอง
หวัดดีคะ คุณพี่รพีฯ คอมเสียเหรอคะ