คำของพ่อ...เป็นข้าราชการ
มีเสื่อนอน หมอนใบ ไกลจากบ้าน
พึ่งโพธิ สมภาร องค์ในหลวง
ติดสำเภา เข้าไทย หัวใจกลวง
ญาติทั้งปวง หาใคร ก็ไม่มี
พเนจร ร่อนเร่ เตร่ภาคเหนือ
แบกข้าวเกลือ ขึ้นลง ร้าน.โรงสี
เหลือเก็บหย่อม ออมหยิบ ได้ดิบดี
บารมี พระองค์ ทรงเมตตา
พ่อเห็นชอบ ตอบบุญ พระคุณท่าน
รับราชการ เป็นครู ดูเข้าท่า
สอนอ่านเขียน เรียนเล่น เป็นเวลา
ให้ลูกศิษย์ รู้วิชชา ก้าวหน้าไกล
ถ้าเด็กดี มีธรรม ประจำจิต
พบชีวิต อนาคต สุกสดใส
ช่วยสร้างชาติ ศาสนา ประทศไทย
ลูกจะได้ บุญบน กุศลแรง
เคร่งครัดคำ ชำนาญ งานแคล่วคล่อง
เพียรสนอง นโยบาย มิหน่ายแหนง
ที่ยุ่งยาก มากนิด คิดพลิกแพลง
ค่อยตกแต่ง ปรับเปลี่ยน ให้เลี่ยนลาน
อยู่อย่างไทย ใช้พอเพียง เลี้ยงชีวิต
ก่อนปลงปลิด พบสุข ได้ปลูกบ้าน
ครองที่สวน.นา.ไร่.ได้บำนาญ
มียวดยาน คันใหญ่ ไปวัดวา
รพีกาญจน์ 59