คงไม่ต่างทางฝันที่สรรหา
เพียงแค่ว่าคราก่อนเคยอ่อนไหว
จึงเจ็บปวดรวดร้าวจำก้าวไกล
ขอฝากไว้ในพจน์เป็นบทกลอน
หากครั้งใดได้พบประสบรัก
เกินห้ามหักหนักจิตด้วยพิษหลอน
จงเตือนตนค้นฝันแม้สั่นคลอน
อย่ารีบร้อนซ่อนเจ็บและเก็บอาย
พอวันเดือนเคลื่อนคล้อยลบรอยแผล
ความพ่ายแพ้แค่นั้นพลันสลาย
จงลุกยืนกลืนช้ำที่กล้ำกลาย
มองจุดหมายปลายทางเคยสร้างมา
เพียงแค่ว่าคราก่อนเคยอ่อนไหว
จึงเจ็บปวดรวดร้าวจำก้าวไกล
ขอฝากไว้ในพจน์เป็นบทกลอน
หากครั้งใดได้พบประสบรัก
เกินห้ามหักหนักจิตด้วยพิษหลอน
จงเตือนตนค้นฝันแม้สั่นคลอน
อย่ารีบร้อนซ่อนเจ็บและเก็บอาย
พอวันเดือนเคลื่อนคล้อยลบรอยแผล
ความพ่ายแพ้แค่นั้นพลันสลาย
จงลุกยืนกลืนช้ำที่กล้ำกลาย
มองจุดหมายปลายทางเคยสร้างมา