ปรารถนา"มนู"ผู้เหมือนแม้
คอยชะแง้แลหานภาฝัน
อยากสนิทชิดใกล้ไปทั้งวัน
คงเผลอสั่นหวั่นไหวในค่ำคืน
มีหญิงหนึ่งซึ้งในดวงใจนัก
พร้อมสลักภักดีมีหยิบยื่น
ส่งบรรเลงเพลงคำสุดกล่ำกลืน
ร้องสะอื้นขืนดวงทรวงระทม
เสียงเพรงแผ่วแก้วเอื้อนมิเคลื่อนไหว
สดับนัยใจแป่วแว่วขืนขม
เสียงเพลงถ้อยร้อยส่งคงตรอมตรม
จิตจ่อมจมสมจินต์จนสิ้นใจ
ครวญเพลงรักกลับกลายมลายจาก
ถึงวันพรากจากจรวอนหวนไห้
แสนโศกเศร้าเหงาจิตคิดลาไกล
หมดเยื่อใยใคร่ห่างหว่างฤดี
มิคลายรักสักนิดคิดสักหน่อย
ฤาใจน้อยคอยวันนั้นพาหนี
รำพึงหาเพียงหนึ่งจะพึ่งมี
ฤทัยนี้พลีไว้ให้พี่ยา
ร้อยเรียงคำนำหว่านเพื่อสารรัก
วางถึงตักภักดีที่โหยหา
จะนอบน้อมถ่อมตนจนเพลา
ปรารถนาตราสิทธิ์ลิขิตดวง
พระอาทิตย์อัสดง
ปล. มนู ไม่ใช่ชื่อคนนะค่ะ^^ / มนู = นักปราชญ์ อัสดงเอามาเปรียบเทียบเฉยๆนะค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
