แม้ลมหนาว พัดมา ประทะกาย
ยังมิหน่าย รักนั้น ไม่หันเห
รักฉันมั่น ไม่เคย จะรวนเร
บางที อาจเสเพล เพราะเล่ย์ลวง
ดอกกระถิน รวยริน กลิ่นยวนยั่ว
หอมอบอวล ไปทั่ว อย่าได้หวง
ลมหนาวมา ใจชื่น ระรื่นทรวง
คอยเป็นห่วง ตัวเจ้า เศร้ามิวาย
ยามจะนอน กลัวเจ้า ไร้ผ้าห่ม
ยามหนาวลม ห่มใจ ไม่เคยหน่าย
จะรักเดียว เพียงเจ้า พ่อยอดชาย
มิมีคลาย รักลง จงเชื่อใจ
พันทอง