~~@ ค่าของ "รัก"@~~
ไม่อาจหยั่ง รู้ได้ ถึงในรัก
ค่าประจักษ์ มากล้น ที่ค้นหา
ทั้งหวานชื่น ขื่นทรวง ล่วงเลยมา
ใจยังปรารถนาไขว่คว้าจอง
ยามเมื่อมี รักเกิด ดูเพริศแพร้ว
เหมือนดั่งแก้ว แววใส ไร้รอยหมอง
ที่เคยมี ความเศร้า เข้าครอบครอง
คล้ายมียา- ใจป้อง ดั่งต้องมนตร์
รักงดงาม ยามชื่น ระรื่นจิต
มองชีวิต แจ่มใส ในทุกหน
เป็นแรงเสริม เติมแต้ม แจ่มกมล
มีสุขล้น เอมอิ่ม ยิ้มสู้งาน
มีบางครา หม่นไหม้ใจเหน็บหนาว
กับเรื่องราว อ่อนล้า มาหักหาญ
แต่มีรัก คอยห่วง ในดวงมาน
ก็พาผ่าน เรื่องร้าย ไปด้วยดี
ทุกทุกคำ นำกล่าว ถึงคราวรัก
ที่ตระหนัก น้อมใน ดวงใจนี้
ส่วนรักร้าว เคยผ่าน นั้นก็มี
ดวงฤดี คล้ายกับ แทบดับไป
แต่วังวน ชีวิต ลิขิตนั้น
มีสุขสันต์ หวานซึ้ง ตรึงใจไหว
มีปวดร้าว ขืนขม ระทมใจ
มีร้องไห้ โศกซับ รับอาดูร
รักคงเหมือน มีดคม ห่มสองด้าน
ทั้งหักหาญ ซึ้งซาบ จนดับสูญ
จึงยากจัก บอกนำ คำเกื้อกูล
ค่าเพิ่มพูน ความรัก...ยากประมาณ...
“สุนันยา”