เหงาเอ๋ยเหงา เศร้าใจ ในภวังค์
หนาวเอ๋ยฝัง ร่างกาย ให้ทดท้อ
ดาวเอ๋ยฟัง ลำนำนี้ ที่ใจรอ
รอเอ๋ยรอ เพียงใคร ในสักคน
เมฆเอ๋ยเมฆ วิเวกไหม ในราตรี
ลมเอ๋ยมี บางไหม ที่สับสน
จันทร์เอ๋ยจันทร์ แต่ละวัน เจ้าคงทน
คนเอ๋ยคน ใยไม่พ้น ทรมา. . .
ห่วงเอ๋ยห่วง ห่วงคนไกล ที่ไกลห่าง
ทางเอ๋ยทาง อ้างว้างไหม ใต้ราวฟ้า
ใจเอ๋ยใจ หนาวนี้ใย เริ่มโรยรา
น้ำเอ๋ยน้ำตา ดุจดังว่าจะหลั่งริน
หนาวเอ๋ยฝัง ร่างกาย ให้ทดท้อ
ดาวเอ๋ยฟัง ลำนำนี้ ที่ใจรอ
รอเอ๋ยรอ เพียงใคร ในสักคน
เมฆเอ๋ยเมฆ วิเวกไหม ในราตรี
ลมเอ๋ยมี บางไหม ที่สับสน
จันทร์เอ๋ยจันทร์ แต่ละวัน เจ้าคงทน
คนเอ๋ยคน ใยไม่พ้น ทรมา. . .
ห่วงเอ๋ยห่วง ห่วงคนไกล ที่ไกลห่าง
ทางเอ๋ยทาง อ้างว้างไหม ใต้ราวฟ้า
ใจเอ๋ยใจ หนาวนี้ใย เริ่มโรยรา
น้ำเอ๋ยน้ำตา ดุจดังว่าจะหลั่งริน
ไม่ต้องห่วง คนไกล ที่ไปจาก
ยังรักมาก ดวงจิต คิดถวิล
มองดาวเดือน ทีไร ให้ร้าวจินต์
คิดถึงถิ่น บ้านเก่า เราเคยนอน
ฝากสายลม ห่มเจ้า ทุกเช้าค่ำ
ฝากวจี เลิศล้ำ นำมาอ้อน
ฝากหัวอก คนไกล ใจร้าวรอน
ฝากสุนทร มอบให้ ด้วยไมตรี
พันทอง
ยังรักมาก ดวงจิต คิดถวิล
มองดาวเดือน ทีไร ให้ร้าวจินต์
คิดถึงถิ่น บ้านเก่า เราเคยนอน
ฝากสายลม ห่มเจ้า ทุกเช้าค่ำ
ฝากวจี เลิศล้ำ นำมาอ้อน
ฝากหัวอก คนไกล ใจร้าวรอน
ฝากสุนทร มอบให้ ด้วยไมตรี
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
