กลกาพย์กานท์กลอนกลั่นนิรันดร
โดดเดียวดายดวงเด่นเล่นกลเทียบ
ป่านโปรยเปรียบป้ายปาดศาสตร์แห่งศิลป์
พร้อมเพียบพจน์พราวแพรวแก้วกวิน
ใจจันทร์จวงจดจินต์รินเคียงคำ
คล้ายเคลื่อนคล้อยคอยใครไหนคือเจ้า
ฝ่าฝืนเฝ้าฝันใฝ่ใคร่งามขำ
อยากอยู่อย่างยอดยิ่งพริ้งเพริศนำ
เรียกร้องรักร้อยร่ำฉ่ำกลางทรวง
ก่อกลอนกานท์เกลื่อนกลาดวาดหวานหยด
เรียงเรื่องราวร่ายรสจรดฟ้าสรวง
อิงอกอุ่นแอบอาบทาบแดดดวง
แช่มช้อยชมเช้าช่วงรวงข้าวนา
แสงสาดสีส่องแสดออกแผดเผา
ดวงดอกเดาดาวดินถวิลหา
บินโบกโบยบางเบาเจ้าพี่ยา
เมียงมองมามั่นหมายคล้ายอยู่นาน
ท้าทายเทียบทองทำฉ่ำภาษา
พจน์เพียงพาพัดพลิ้วปลิวขับขาน
วังเวงแวววับวาวพราวตำนาน
กลกาพย์กานท์กลอนกลั่นนิรันดร
หทัยกาญจน์
๒ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
กลบทเบญจวรรณห้าสี
"วอน"
ต่างตอบกานท์สานกวีมีตอบถ้อย
มอบคำน้อยค่อยร่ายคล้ายคำสอน
มอบคำขานหวานนำเป็นคำกลอน
มอบอาวรณ์สู่หมายปลายอารมณ์
"แสนเดียวดาย" กลายกลับนับเดียวนี้
ต่างมากมีหลากบทรสมากสม
พี่เขียนสู่น้องรู้สู่เขียนชม
เก็บคำคมผสมนำกับคำคอย
เพียงหนึ่งนำพร่ำเขียนเรียนหนึ่งนุช
ไกลเอื้อมสุดหยุดไว้ได้เอื้อมสอย
บรรเลงกานท์สานฝันบรรเลงลอย
จิตล่องลอยคอยส่องไม่ล่องเกิน
เป็นเพื่อนกันในฝันอันเพื่อนคิด
เสกสรรมิตรชิดชอบมอบสรรเสริญ
เพลงพาพลิ้วลิ่วลมชมพาเพลิน
แสนสุขเกินเดินคำนำสุขใจ
ร่ายภาษามาสู่รู้ภาษร
ขับขานกลอนวอนกลับจับขานไข
จากหนึ่งจิตคิดถึงเรื่องหนึ่งใด
มอบหนึ่งในใจหวังยังหนึ่งคน
มอบคำน้อยค่อยร่ายคล้ายคำสอน
มอบคำขานหวานนำเป็นคำกลอน
มอบอาวรณ์สู่หมายปลายอารมณ์
"แสนเดียวดาย" กลายกลับนับเดียวนี้
ต่างมากมีหลากบทรสมากสม
พี่เขียนสู่น้องรู้สู่เขียนชม
เก็บคำคมผสมนำกับคำคอย
เพียงหนึ่งนำพร่ำเขียนเรียนหนึ่งนุช
ไกลเอื้อมสุดหยุดไว้ได้เอื้อมสอย
บรรเลงกานท์สานฝันบรรเลงลอย
จิตล่องลอยคอยส่องไม่ล่องเกิน
เป็นเพื่อนกันในฝันอันเพื่อนคิด
เสกสรรมิตรชิดชอบมอบสรรเสริญ
เพลงพาพลิ้วลิ่วลมชมพาเพลิน
แสนสุขเกินเดินคำนำสุขใจ
ร่ายภาษามาสู่รู้ภาษร
ขับขานกลอนวอนกลับจับขานไข
จากหนึ่งจิตคิดถึงเรื่องหนึ่งใด
มอบหนึ่งในใจหวังยังหนึ่งคน
"บ้านริมโขง"
กลบทเสือซ่อนเล็บ