แด่...ลุงปรางค์
จากกันเนิ่นนานวารเปลี่ยน วันเดือนเคลื่อนเวียน
ต่างคนตนเขียนเพียรนึก
เรียงถ้อยร้อยกรองตรองตรึก ลงคำรำลึก
ทุกห้วงรู้สึกดึกเห็น
ลงกลอนออนค่ำย่ำเย็น อิงแอบแนบเป็น
ไม่เห็นจึงห่วงโหยหา
ยามกลับลับเร้นเช่นมา ข้ามฝั่งข้ามฟ้า
ที่ สถานบ้านกลอนเช่นเดิม
ยินดีคุณลุงมุ่งเติม กลอนกานท์ส่งเสริม
ร้อยรสหยดเหยิ้มเคลิ้มเอยฯ.....
ดีใจด้วยคะ ที่คุณลุงปรางค์กลับมาแล้วคะ
หทัยกาญจน์
๒ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
