อยากไชโยโห่ร้องให้ก้องโลก
ดั่งมีโชคสองชั้นในวันเหงา
ดั่งโรคร้ายกรายกั้นได้บรรเทา
พบหมู่เฮาบ้านกลอนตอนค่ำคืน
เข้ามาอ่านเสมอเจอลูกหลาน
สุขสำราญจารชุดลุงสุดฝืน
ตอบไม่ได้ไอไม่ดังดั่งสุมฟืน
กลั้นสะอื้นกลืนกล้ำระส่ำมาน
ลุงเวบพอรู้ข่าวรีบเข้าช่วย
ใจที่ป่วยสดชื่นระรื่นขาน
รีบเขียนกลอนอ้อนต่อไม่รอนาน
แสนเบิกบานหายใบ้ ขอบใจ(ลุงเวบ)จัง
"ปรางค์ สามยอด"
เขียนไม่ออกเลย นิ้วขึ้นสนิมหมดแล้ว
ดั่งมีโชคสองชั้นในวันเหงา
ดั่งโรคร้ายกรายกั้นได้บรรเทา
พบหมู่เฮาบ้านกลอนตอนค่ำคืน
เข้ามาอ่านเสมอเจอลูกหลาน
สุขสำราญจารชุดลุงสุดฝืน
ตอบไม่ได้ไอไม่ดังดั่งสุมฟืน
กลั้นสะอื้นกลืนกล้ำระส่ำมาน
ลุงเวบพอรู้ข่าวรีบเข้าช่วย
ใจที่ป่วยสดชื่นระรื่นขาน
รีบเขียนกลอนอ้อนต่อไม่รอนาน
แสนเบิกบานหายใบ้ ขอบใจ(ลุงเวบ)จัง
"ปรางค์ สามยอด"
เขียนไม่ออกเลย นิ้วขึ้นสนิมหมดแล้ว
ดั่งคนใบ้ไร้เสียงสำเนียงบอก
ได้แต่กรอกหน้าตาคราสิ้นหวัง
หากอยากได้ผงกหัวตัวระวัง
ลุกขึ้นนั่งตัวตรงส่งสัญญาณ
สาวเห็นกรี๊ดหวีดร้องจ้องคนใบ้
คนอะไรน่าทึ่งแอบซึ้งหวาน
เอาของวางเรียงไว้ใดต้องการ
ใบ้ไม่ขานสานตาจ้อง..มองแต่นวล
ใบ้ลุงปรางค์ใบ้วางอยากสร้างสาร
อยากขับขานงานกวีที่สงวน
อารมณ์หลามล้นไหลใฝ่ชื่นชวน
แต่คร่ำครวญ..เครื่องมือเก่า..เขางอแง..
ได้แต่กรอกหน้าตาคราสิ้นหวัง
หากอยากได้ผงกหัวตัวระวัง
ลุกขึ้นนั่งตัวตรงส่งสัญญาณ
สาวเห็นกรี๊ดหวีดร้องจ้องคนใบ้
คนอะไรน่าทึ่งแอบซึ้งหวาน
เอาของวางเรียงไว้ใดต้องการ
ใบ้ไม่ขานสานตาจ้อง..มองแต่นวล
ใบ้ลุงปรางค์ใบ้วางอยากสร้างสาร
อยากขับขานงานกวีที่สงวน
อารมณ์หลามล้นไหลใฝ่ชื่นชวน
แต่คร่ำครวญ..เครื่องมือเก่า..เขางอแง..
"บ้านริมโขง"