ตะวันคล้อย ย้อยลง ตรงกลางน้ำ
นึกเมื่อยาม ห่างนวลไกล ให้ชวนฝัน
ก่อนยังเคย เคล้าคลอ ยอเย้ากััน
ใต้แสงจันทร์ สว่างตา พารำพึง
นวลนางจาก ห่างพี่ไกล ในยามนี่
ปล่อยให้พี่ เพ้อกลอน ขจรถึง
เจ้าจากไป กรุงไกล ให้คำนึง
จะพร่ำพรึง ถึงพี่บ้าง ไหมกานดา
~~~~~~~~~
สายลม.
นึกเมื่อยาม ห่างนวลไกล ให้ชวนฝัน
ก่อนยังเคย เคล้าคลอ ยอเย้ากััน
ใต้แสงจันทร์ สว่างตา พารำพึง
นวลนางจาก ห่างพี่ไกล ในยามนี่
ปล่อยให้พี่ เพ้อกลอน ขจรถึง
เจ้าจากไป กรุงไกล ให้คำนึง
จะพร่ำพรึง ถึงพี่บ้าง ไหมกานดา
~~~~~~~~~
สายลม.