๐ หยาดน้ำตา..หยดนี้ฉันพลีให้
คนหลายใจ!..อย่างเธอที่เผลอหลง
มอบความรักนานวันอย่างมั่นคง
ขอเธอจง..รับมัน!จากฉันที
๐ คิดเสียว่าของฝากจากใจช้ำ
ที่เธอทำเหมือนคนชนแล้วหนี
ปล่อยฉันร้องครวญครางกลางราตรี
โชกน้ำตา..เยี่ยงนี้อย่างที่เป็น
๐ ไม่มีแม้..แลมองหรือร้องทัก
อาการหนักปานใด..ไม่เคยเห็น
ไม่มีเลย..น้ำใจไหวกระเด็น
ช่างเลือดเย็น..เหลือเกินเชิญเหยียบ!เลย
๐ เอาให้ตายข้างทางอย่างหมูหมา
ให้มันสา..แก่ใจอย่าได้เฉย
เจ็บแค่นี้..หากจะเทียบและเปรียบเปรย
ยังไม่เท่าที่เธอเคย..เอ่ย!..คำลวง..
๐ หลอกมานานเท่าไร!แล้วใจนี้
หรืออำพรางด้วยวลีที่ห่วงหวง
เสแสร้งสร้าง..อ้างรักแล้วตักตวง
ตลอดช่วงชิดใกล้..ใช่ไหมเออ?
๐ แต่จะด้วยเหตุผลกลใดนั้น
ก็ช่างมัน..ช่างไปไม่พร่ำเพ้อ
ขอแค่เพียงคืนนี้..ที่ได้เจอ
ฝากน้ำตา..ให้เธอ..อย่าเผลอ..ลืม!..
…..วีรกรรม!!!.....