.jpg)
ใครสักคน บ่นพร่ำ ให้สำเหนียก
ยามลมหนาว ป่าวเรียก เพรียกคำขาน
ให้ทนท้อ ห่อเหี่ยว เปลี่ยวดวงมาน
สุดสงสาร ตัวเจ้า เหงากว่าใคร
หากมีหวัง ยังคอย จนหงอยเหงา
กอดความเศร้า คู่กาย วายหวั่นไหว
ดาวคอยดู อยู่หนา อย่าอ่อนใจ
จะเหงาไป จนตาย มิหมายมี
ต้องการดาว สักดวง หากร่วงหล่น
หมายสักคน ดุจดาว คราวหมองศรี
มาปลอบใจ คนเหงา เศร้าฤดี
ชื่นชีวี ครองคู่ อยู่ชั่วนาน
ยามลมหนาว ป่าวเรียก เพรียกคำขาน
ให้ทนท้อ ห่อเหี่ยว เปลี่ยวดวงมาน
สุดสงสาร ตัวเจ้า เหงากว่าใคร
หากมีหวัง ยังคอย จนหงอยเหงา
กอดความเศร้า คู่กาย วายหวั่นไหว
ดาวคอยดู อยู่หนา อย่าอ่อนใจ
จะเหงาไป จนตาย มิหมายมี
ต้องการดาว สักดวง หากร่วงหล่น
หมายสักคน ดุจดาว คราวหมองศรี
มาปลอบใจ คนเหงา เศร้าฤดี
ชื่นชีวี ครองคู่ อยู่ชั่วนาน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
