ยกกระทู้ชูความตามถูกสั่ง
อยู่เบื้องหลังอ่านดูรู้ถูกต้อง
กระทู้นี้มีค่าน่าชวนมอง
ดั่งเป็นทองอร่ามงามประเทือง
กระทู้นี้มีรู้อยู่แค่สอง
ไยจึงกรองกลอน ส.อย่างต่อเนื่อง
ส. ศ. ษ. หยิบใช้ถึงได้เปลือง
ดั่งโกรธเคืองเสียนักอักษรนี้
จากสัมพันธ์ฉันมิตรศิษย์ครูคบ
ของ "คุณนพ" มอบให้ไม่หน่ายหนี
แต่วันแรกแทรกซ้อนบทกลอนมี
ด้วยหวังดีจากใจเพื่อให้รู้
แล้วก็ไม่ผิดหวังที่ตั้งจิต
ทีละนิดแสดงแบ่งปันสู่
กลบทให้เห็นเป็นแบบดู
มิเคยหลู่น้ำใจที่ไหลริน
วางกลใดให้เห็นเป็นต้องเขียน
ดั่งนักเรียนเพียรวางตามอย่างสิ้น
เป็นแรงใจตอบรับสดับยิน
ประทับจินต์ขอมอบคำขอบคุณ
ทู้นี้มี ส.เสือไม่เผื่อแผ่
ส. เซ็งแซ่สะดวกพวกสมุน
ส. เสือดาวหนาวกลัวหัวซุกซุน
ไม่กล้าวุ่นเพ่นพ่านผ่านสายตา
ส. เสือหรือชื่อ "สุนทรโกศล"
ส. เสือล้นกรงขังนั่งจ้องหน้า
กลบทบังคับจับเสือมา
ทิ้งศาลาฤาษีคงที่ไว้
ศ. ศาลาว้าเหว่เอียงเซทรุด
จึงรีบรุดตามหลังหวังชิดใกล้
เกิด "วิมลวาที" มีทันใด
บังคับใช้ให้พอ ศ.ศาลา
ษ.ฤาษีมีใจอยากไปด้วย
เพื่อจะช่วยผูกกลมนต์ภาษา
"อธิบดีอักษร" กลอนรจนา
สาม ส.ร่าเริงใจได้เคียงกัน
ส. เสือ ศ.ศาลา ษ.ฤาษี
กลบทนี้มีเห็นเป็นแม่นมั่น
"ศิริวิบุลกิตติ์" นิจนิรันดร์
ตำราการประพันธ์บรมครู
"กานต์ฑิตา"
๑ ธันวาคม ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
