แสงโสมส่อง จากฟ้า มาโลมหล้า
พสุธา แอร่ม แจ่มสนอง
ดวงดารา วับวาว พราวเรืองรอง
ถึงผุดผ่อง เปรียบกานดา หาเทียมทัด
เธอสกาว เปล่งปลั่ง บดบังแข
วิไลแท้ พริ้งเพริศ เจิดจรัส
เพิ่งพบเห็น รัญจวน ชวนประพัทธ์
ยากสลัด อารมณ์ นึกชมเชย
กามเทพ แผลงศร ปักร้อนเร่า
หลงใหลเจ้า เข้าแล้ว แก้วตาเอ๋ย
รักปฐม ครั้งแรก แปลกมิเคย
จะเอื้อนเอ่ย วาจา ประหม่าจริง
หันปรึกษา พวกพ้อง ผองรอบรู้
ล้วนแต่ผู้ ปราดเปรื่อง เรื่องราวหญิง
วานเป็นสื่อ ติดต่อ ขอพึ่งพิง
คนหนึ่งชิง อาสาช่วย ด้วยเร็วไว
ราวหนึ่งเดือน ผ่านพ้น ผลเกินคาด
เพื่อนบังอาจ ทรยศ คดเฉไฉ
สาวที่ฉัน หมายตา มันคว้าไป
ฝากปลาไว้ กับแมว แห้วเลยเรา
เจอคำถาม.เช่นนี้.หลายปีก่อน
ยังผลัดผ่อน.อยู่เลย.ไม่เคยเหงา
"รักครั้งแรก".ไม่รู้.อยู่กับเงา
ท่านอย่าเดา.กันเลย.ไม่เคยมี
เพราะหมอดู.ทายทัก.รักเป็นปะ
ยอมสละ.ดวงจิต.เป็นอิตถี
มอบความรัก.ให้โลก.แล้วโชคดี
จะได้เป็น.นักกวี.ถ้ามีครู
จึงเดินตาม.นามธรรม.ของคำรัก
เหนื่อยก็พัก.หัวใจ.เพราะไร้คู่
มีความสุข.ที่บังเอิญ.เดินเหมือนปู
กลัว-เกลียด-งู-ปลาไหล-กับ-ชาย-ลวง
...เย้ๆๆๆๆๆ.....มั่วตอนจบเกือบไม่มีที่ลง...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
