ยามเขียนกลอนอ่อนด้อยมีน้อยนิด
คอยสะกิดติดเกาเอาสนาน
แต่เขียนรักมักล้นบนประมาณ
ไร้เทียมทานพิศวาสประหลาดคน
ไม่เพียงแต่ “พี่พูนฯ” คอยจูนเจื่อน
แม้คนเถื่อนอย่างผมยังตรมหม่น
บทประหลาดพิฆาตรักปักกมล
ต้องปี้ป่นแหลกแน่หากแหย่ “พัน”
ผ่อนลงบ้างวางท่าล้วนน่ารัก
ยิ้มพริ้มพักตร์สลักแน่แก่ใจฉัน
เรื่องอื่นใดใครแน่..ใครแพ้กัน
เมื่อถึงวันฉันประลอง..ค่อยร้องโชว์
คอยสะกิดติดเกาเอาสนาน
แต่เขียนรักมักล้นบนประมาณ
ไร้เทียมทานพิศวาสประหลาดคน
ไม่เพียงแต่ “พี่พูนฯ” คอยจูนเจื่อน
แม้คนเถื่อนอย่างผมยังตรมหม่น
บทประหลาดพิฆาตรักปักกมล
ต้องปี้ป่นแหลกแน่หากแหย่ “พัน”
ผ่อนลงบ้างวางท่าล้วนน่ารัก
ยิ้มพริ้มพักตร์สลักแน่แก่ใจฉัน
เรื่องอื่นใดใครแน่..ใครแพ้กัน
เมื่อถึงวันฉันประลอง..ค่อยร้องโชว์
"บ้านริมโขง"