มีทั้งคำพร่ำพ้อและต่อว่า
“สุนันยา” จาบัลย์รำพันใฝ่
เก็บอารมณ์ขมคลั่งผิดหวังใคร
ร่ำอาลัยไหวหวิวกริ้วในที
จริงหรือเปล่ากล่าวนำยื่นคำขาด
เหตุใดพลาดวาดครองต้องหมองศรี
ใจรุ่มร้อนงอนงามตามวจี
หรือว่ามีฤดีดาลเกินทานทน
ความอึดอัดกัดกร่อนไฟฟอนเผา
จากจิตเราเผาเองละเลงหม่น
ย่อมไร้สุขทุกข์ซ้ำระกำตน
ใครเยี่ยมยลล้นรับเกินจับจอง
ไม่ยึดถือคือตรมความขมขัด
หยุดกระหวัดจัดวางทางหม่นหมอง
รักตนเองก่อนใครที่ใจปอง
ชื่นสนองครองสนุกอย่าทุกข์ตรม
ไม่อยากเห็นเช่นพ้อด้วยท้อรัก
เหมือนไร้นักคุณค่าหาใดสม
เป็นผู้แพ้ร่ำไปในอารมณ์
ให้คนถ่มคนถองประลองเกมส์
ปรับอารมณ์คมขานหวานเสนอ
ใจของเธอนั้นละมุนอุ่นเกษม
รักต้องชื่นอื่นครองต้องปรีดิ์เปรม
มอบอิ่มเอมสดใส..ยามใครมอง.
“สุนันยา” จาบัลย์รำพันใฝ่
เก็บอารมณ์ขมคลั่งผิดหวังใคร
ร่ำอาลัยไหวหวิวกริ้วในที
จริงหรือเปล่ากล่าวนำยื่นคำขาด
เหตุใดพลาดวาดครองต้องหมองศรี
ใจรุ่มร้อนงอนงามตามวจี
หรือว่ามีฤดีดาลเกินทานทน
ความอึดอัดกัดกร่อนไฟฟอนเผา
จากจิตเราเผาเองละเลงหม่น
ย่อมไร้สุขทุกข์ซ้ำระกำตน
ใครเยี่ยมยลล้นรับเกินจับจอง
ไม่ยึดถือคือตรมความขมขัด
หยุดกระหวัดจัดวางทางหม่นหมอง
รักตนเองก่อนใครที่ใจปอง
ชื่นสนองครองสนุกอย่าทุกข์ตรม
ไม่อยากเห็นเช่นพ้อด้วยท้อรัก
เหมือนไร้นักคุณค่าหาใดสม
เป็นผู้แพ้ร่ำไปในอารมณ์
ให้คนถ่มคนถองประลองเกมส์
ปรับอารมณ์คมขานหวานเสนอ
ใจของเธอนั้นละมุนอุ่นเกษม
รักต้องชื่นอื่นครองต้องปรีดิ์เปรม
มอบอิ่มเอมสดใส..ยามใครมอง.
"บ้านริมโขง"
๑ ธันวาคม ๒๕๕๔