เพราะไม่รู้เลยหนา...ว่าชอบฉัน
พึ่งจะรู้...รักกันวันที่สาย
สมองช้าล้าหลัง...ทั้งขี้อาย
ผลสุดท้าย...เธอไปไม่กลับมา
ฉันขอโทษทำไป...เพราะไม่รู้
ทุกวันอยู่..อย่างเหงาเศร้าหนักหนา
โปรดอภัยให้ฉัน..นั้นสักครา
ใจร่ำร้อง...เรียกหาอย่าไกลกัน
เพราะไม่รู้จริงๆ...สิ่งเธอให้
ซึ่งกลั่นจาก..จิตใจในรักมั่น
คอยห่วงใยไต่ถาม...ถึงทุกวัน
ทำไมฉัน...มองผ่านการกระทำ
พึ่งจะรู้ว่ารัก...ก็มักสาย
มันยากเกินอธิบาย....ใช่เหยียบย่ำ
ฉันมิได้...ตั้งใจให้เธอช้ำ
ขอบอกซ้ำทำไป.....เพราะไม่รู้
---สะเลเต---
พึ่งจะรู้...รักกันวันที่สาย
สมองช้าล้าหลัง...ทั้งขี้อาย
ผลสุดท้าย...เธอไปไม่กลับมา
ฉันขอโทษทำไป...เพราะไม่รู้
ทุกวันอยู่..อย่างเหงาเศร้าหนักหนา
โปรดอภัยให้ฉัน..นั้นสักครา
ใจร่ำร้อง...เรียกหาอย่าไกลกัน
เพราะไม่รู้จริงๆ...สิ่งเธอให้
ซึ่งกลั่นจาก..จิตใจในรักมั่น
คอยห่วงใยไต่ถาม...ถึงทุกวัน
ทำไมฉัน...มองผ่านการกระทำ
พึ่งจะรู้ว่ารัก...ก็มักสาย
มันยากเกินอธิบาย....ใช่เหยียบย่ำ
ฉันมิได้...ตั้งใจให้เธอช้ำ
ขอบอกซ้ำทำไป.....เพราะไม่รู้
---สะเลเต---