โอ้ลมจ๋า อย่าต่อว่า เลยยอดรัก
ใช่ว่าจัก อยากไกล ใจห่วงหา
คิดถึงเจ้า ค่ำเช้า อยากเห็นหน้า
แม้แต่ยาม หลับตา ผวาครวญ
จำใจจาก กานต์ดา ด้วยหน้าที่
รออีกเพียง หนึ่งปี อย่ากำสรวล
จะเศร้าโศก ไปไย เล่าเนื้อนวล
ใจพี่ครวญ ถึงเจ้า ทุกเช้าเย็น
อันตัวพี่ นี้ชาย ชาติทหาร
รับใช้ชาติ ไม่นาน ดับทุข์เข็ญ
จำใจจาก จำพราก ด้วยจำเป็น
ถ้าว่างเว้น จะกลับมา หาคนดี
วานบอกรัก ฝากลม ไปถึงเจ้า
ลมจ๋า จงหอบเอาคำ พร่ำวจี
บอกกานต์ดา รอท่า อย่าหน่ายหนี
ทหารเกณฑ์ คนนี้ ที่คอยรอ
พันทอง
กระซิบแว่ว แผ่วผ่าน จากม่านฟ้า
ให้ลมพา เนื้อความ ดั่งคำขอ
ส่งไปถึง ผู้เคย เชยพนอ
เพื่อถักทอ สายใย ในสัมพันธ์
ไม่รู้ว่า วันไหนจะได้พบ
อิงแอบซบ อุ่นไอ ดั่งในฝัน
เคล้าเคลียคลอ อยู่ใกล้ ไม่ห่างกัน
ดุจดวงจันทร์ คู่ฟ้า ยามราตรี
โอ้..พี่เอย จากไกล ไม่เห็นหน้า
รู้ไหมว่า ตัวน้อง ต้องหมองศรี
จึงบอกลม ห่มห้อม กล่มฤดี
แทนวลี คำรัก ที่ปักตรึง
อย่าลืมคำ สัญญา ก่อนลาจาก
อย่าคิดพราก ดวงใจ ไม่คิดถึง
อย่าลืมคน เคยเย้า เคล้าคลอคลึง
อย่าลืมหนึ่ง นางนี้ ที่เฝ้าคอย..
"สุนันยา"
ให้ลมพา เนื้อความ ดั่งคำขอ
ส่งไปถึง ผู้เคย เชยพนอ
เพื่อถักทอ สายใย ในสัมพันธ์
ไม่รู้ว่า วันไหนจะได้พบ
อิงแอบซบ อุ่นไอ ดั่งในฝัน
เคล้าเคลียคลอ อยู่ใกล้ ไม่ห่างกัน
ดุจดวงจันทร์ คู่ฟ้า ยามราตรี
โอ้..พี่เอย จากไกล ไม่เห็นหน้า
รู้ไหมว่า ตัวน้อง ต้องหมองศรี
จึงบอกลม ห่มห้อม กล่มฤดี
แทนวลี คำรัก ที่ปักตรึง
อย่าลืมคำ สัญญา ก่อนลาจาก
อย่าคิดพราก ดวงใจ ไม่คิดถึง
อย่าลืมคน เคยเย้า เคล้าคลอคลึง
อย่าลืมหนึ่ง นางนี้ ที่เฝ้าคอย..
"สุนันยา"