คือทรงจำจดงามท่ามอรุณฯ....
หลับตายิ้มพริ้มรับกลับความสุข
หลับตาปลอบตอบปลุกทุกข์สหาย
หลับตาหวานสาส์นคำย้ำเคียงกาย
หลับตาทีพี่ชายหมายมีเรา
หลับตาเถิดเปิดโลกโศกกว้างใหญ่
หลับตาลงปลงใจใช่..ถึงเขา
หลับตาแล้วแก้วกล้าข้าคือเงา
หลับตาผ่องของเจ้าเล่าแล้ว..ฟัง
หลับตานึกตรึกตรองมองถ้วนถี่
หลับตาจิตคิดดีที่ข้างหลัง
หลับตาหันพันแสงแจ้งประดัง
หลับตารู้ดูหวังยั่งหยัดยืน
หลับตามืดจืดสนิทมิตรสว่าง
หลับตาบนหนทางสร้างสุขชื่น
หลับตาสวยรวยรินศิลป์ค่ำคืน
หลับตามองต้องตื่นฟื้นในคำ
เปิดดวงตาตามอ่านกานท์เช้าสาย
ดวงจิตจะละลายร่ายงามขำ
ยิ้มจึงไหวใจจึงเปลี่ยนเขียนเรียงนำ
คือทรงจำจดงามท่ามอรุณฯ....
หทัยกาญจน์
๒๘ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔
หลับตายิ้ม..พริ้มรับกับวาบหวาม
หลับตายาม..ทรามสงวนชื่นชวนหนุน
หลับตาพร้อมยอมรับ..กับละมุน
หลับอบอุ่นจริงจับ..กับละมัย
จะเดียวดาย..คล้ายลับระงับโกรธ
จะเดียวโดด..คล้ายยิ่งสิ่งสงสัย
มีคนคอยห่วงบ้าง...ต่างมีนัย
เกินกว่าใจจะห่าง...ต่างมีนาง
อารมณ์หวาน...ขานซึ้งรำพึงใฝ่
อารมณ์ไหว...ไม่มั่นหวั่นใดขวาง
เกินสรรหาคำสม...ชื่นชมวาง
ในทุกอย่างไร้ขม...ชื่นชมวัน
จึงซึ้งค่า...อารมณ์พรมชื่นฉ่ำ
จึงซึ้งคำ...พร่ำกลับรับสุขสันต์
จิตใจนางช่างละมุน...ครุ่นรำพัน
หนึ่งแจ่มจันทร์อบอุ่น...ครุ่นรำเพย
เกินเสกสรร...ปันคำนำสวยหรู
เกินเสกสู่...คู่ควรล้วนเฉลย
วจีงามทรามสงวน...ชวนชื่นเชย
วจีเปรยเผยรื่น...ชวนชื่นชม
เป็นน้องสาว...พราวกานท์สารสลวย
เป็นน้องสวย...ด้วยจิตมิตรสุขสม
ฉลาดคิดประดิษฐ์คำ....ฉ่ำพริ้มพรม
ดื่นนิยมอมยิ้ม...ฉ่ำพริ้มพราย.
หลับตายาม..ทรามสงวนชื่นชวนหนุน
หลับตาพร้อมยอมรับ..กับละมุน
หลับอบอุ่นจริงจับ..กับละมัย
จะเดียวดาย..คล้ายลับระงับโกรธ
จะเดียวโดด..คล้ายยิ่งสิ่งสงสัย
มีคนคอยห่วงบ้าง...ต่างมีนัย
เกินกว่าใจจะห่าง...ต่างมีนาง
อารมณ์หวาน...ขานซึ้งรำพึงใฝ่
อารมณ์ไหว...ไม่มั่นหวั่นใดขวาง
เกินสรรหาคำสม...ชื่นชมวาง
ในทุกอย่างไร้ขม...ชื่นชมวัน
จึงซึ้งค่า...อารมณ์พรมชื่นฉ่ำ
จึงซึ้งคำ...พร่ำกลับรับสุขสันต์
จิตใจนางช่างละมุน...ครุ่นรำพัน
หนึ่งแจ่มจันทร์อบอุ่น...ครุ่นรำเพย
เกินเสกสรร...ปันคำนำสวยหรู
เกินเสกสู่...คู่ควรล้วนเฉลย
วจีงามทรามสงวน...ชวนชื่นเชย
วจีเปรยเผยรื่น...ชวนชื่นชม
เป็นน้องสาว...พราวกานท์สารสลวย
เป็นน้องสวย...ด้วยจิตมิตรสุขสม
ฉลาดคิดประดิษฐ์คำ....ฉ่ำพริ้มพรม
ดื่นนิยมอมยิ้ม...ฉ่ำพริ้มพราย.
"บ้านริมโขง"
กลบทสร้อยสลับคู่สะคราญ