และครั้งหนึ่งที่ใจเคยไหวหวั่น
มีแสงทองจากสวรรค์ส่องทางให้
เฝ้าโอบเอื้อหนุนนำมอบน้ำใจ
ความหวั่นไหวเริ่มจางจากทางตรม
กำลังใจใสเย็นเช่นหยาดทิพย์
เธอยื่นหยิบสู่กมลจนพ้นขม
ก้าวสู่ทางสายใหม่ใจรื่นรมณ์
น้ำใจห่มคนเศร้า...จนเหงาจาง
เธอคือดาวประดับใจใสพิสุทธิ์
คือน้ำค้างพร่างผุดมิหายห่าง
คือแสงทองของชีวิตส่องทิศทาง
คงอ้างว้าง หม่นใจ..หากไร้เธอ
แซมค่ะ
ฟังคำหวานปานน้ำผึ้งชวนซึ้งจิต
ที่ "ประภาคาร" ลิขิตนำเสนอ
ถือเป็นความโชคดีทีได้เจอ
คำของเธอ ดุจน้ำทิพย์ชโลมใจ
การช่วยเพิ่มเติมหวังคนทั้งโลก
ระงับโศกคลายทุกข์ป้อนสุขใส
คือกิจที่นิดหน่อยค่อยทำไป
พบเห็นใครหมดแรงอยากแบ่งปัน
ขอบคุณที่ยกเป็นดาวประดับจิต
ซึ่งเป็นสิทธิ์แล้วแต่มิตรจะคิดฝัน
หากเลือกได้ขอเป็นเช่นตะวัน
ที่สาดแสดงไม่อั้น...มอบแด่เธอ....ฯ
...ส.เชื้อจันทร์...
๒๘ พ.ย. ๕๔
ที่ "ประภาคาร" ลิขิตนำเสนอ
ถือเป็นความโชคดีทีได้เจอ
คำของเธอ ดุจน้ำทิพย์ชโลมใจ
การช่วยเพิ่มเติมหวังคนทั้งโลก
ระงับโศกคลายทุกข์ป้อนสุขใส
คือกิจที่นิดหน่อยค่อยทำไป
พบเห็นใครหมดแรงอยากแบ่งปัน
ขอบคุณที่ยกเป็นดาวประดับจิต
ซึ่งเป็นสิทธิ์แล้วแต่มิตรจะคิดฝัน
หากเลือกได้ขอเป็นเช่นตะวัน
ที่สาดแสดงไม่อั้น...มอบแด่เธอ....ฯ
...ส.เชื้อจันทร์...
๒๘ พ.ย. ๕๔