ขอทำนาย ทายว่า อนาคต โลกงามงด สดใส ใบกลมนี่
จักถึงกาล วิกฤต มิคสัญญี ธรณี ระอุ คุเหมือนไฟ
น้ำหนึ่งหยด มีค่า มหาศาล คลองลำธาร เหือดแห้ง แล้งเหนือใต้
ทุกหย่อมหญ้า ยากเข็ญ ลำเค็ญใจ ป่าพงไพร สาบสูญ เค้ามูลเดิม
ในอากาศ เจือปน มลภาวะ โรคาจะ คุกคาม ลามเห่อเหิม
ความอดอยาก ทรกรรม โหมซ้ำเติม สู่จุดเริ่ม กลียุค ทุกขารมณ์
เดี๋ยวน้ำท่วม หัวระแหง เดี๋ยวแล้งฝน จลาจล เนินโนน โคลนถล่ม
ปวงพิบัติ หายนะ ระทมตรม ดิน,น้ำ,ลม แปรปรวน ป่วนบรรลัย
คนหลบเร้น พึ่งอุโมงค์ โพรงซอกหิน อยู่ใต้ดิน เวทนา นิราศรัย
อัตคัด ขัดสน จนปัจจัย ทุพภิกขภัย มรสุม โถมรุมเร้า
เหตุเพราะแรง มักมาก จากมนุษย์ แข่งประทุษ กอบโกย โดยโง่เขลา
มิจฉาจริต โมหันธ์ ปัญญาเบา มุ่งผลาญเผา ทรัพยากร รอนแผ่นพก
ต่างปู้ยี่-ปู้ยำ ธรรมชาติ หาโอกาส ร่ำรวย เร่งฉวยฉก
สิ่งแวดล้อม เสื่อมไป ไม่สะทก ทับถมซาก สกปรก หมกกันไว้
ทิ้งของเสีย พรั่งพรู สู่ลำน้ำ ปล่อยควันดำ หลายแหล่ เกินแก้ไข
ใส่สารพิษ อาหาร บานตะไท ตัดต้นไม้ วน โค่นระเนน
สร้างอาวุธ เคมี ชีวภาพ ตรารอยบาป สาปไว้ ให้หลานเหลน
ล้วนคนเรา เหลวแหลก แหกกฎเกณฑ์ ก่อกรรมเวร วิบาก สุมมากมาย
อีกไม่กี่ ร้อยปี ที่เปลี่ยนผัน มวลเผ่าพันธุ์ คงดับดิ้น สิ้นเชื้อสาย
ยกเรื่องจริง สัจธรรม ขึ้นทำนาย ผลสุดท้าย โลกจะว่าง ร้างชีวิต
นี่หรือทรัพย์ มรดก หมายตกทอด สิ่งวายวอด ชำรุด ทุจริต
หวังมั่งคั่ง อำพราง สร้างมลพิษ ผู้รับผิด คือทายาท อนาถนัก
กว่าจะถึง วันนั้น ฉันตายก่อน
ไม่อาทร ใดใด ไม่ทุกข์หนัก
ขอเพียงผ่อน หายใจ ได้สักพัก
เรื่องทำนาย ทายทัก มันชักเยอะ
โลกหมุนเวียน เปลี่ยนไป ไม่สิ้นสุด
หากยื้อยุด ไม่ไหว ปล่อยไปเถอะ
เราก็อยู่ ของเราได้ ไม่ใช่เรอะ
ถึงเปื้อนเปรอะ ไปหน่อย ค่อยค่อยเช็ด
..........ยากูซ่า..........
ไม่อาทร ใดใด ไม่ทุกข์หนัก
ขอเพียงผ่อน หายใจ ได้สักพัก
เรื่องทำนาย ทายทัก มันชักเยอะ
โลกหมุนเวียน เปลี่ยนไป ไม่สิ้นสุด
หากยื้อยุด ไม่ไหว ปล่อยไปเถอะ
เราก็อยู่ ของเราได้ ไม่ใช่เรอะ
ถึงเปื้อนเปรอะ ไปหน่อย ค่อยค่อยเช็ด
..........ยากูซ่า..........