อุเปนทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
๐กระต่ายคะนองคึก…….มนนึกประมาทเต่า
กะวิ่งจะแซงเอา………….ขณะเต่าก็ค่อยไป
๐กระต่ายภวังค์นิทร…….ณ นิมิตก็เคลิ้มให้
ลุเที่ยงและบ่ายไล่……...ก็ถลันมุจรลี
๐และเมื่อกระต่ายบึ่ง…….จรถึงสถานที่
ก็เศร้าเพราะเสียที……….กิระเต่าเยาะยิ้มมา
๐ผยองคะนองอาจ……….และประมาทก็พลาดท่า
ประดุจกระต่ายป่า……....อุระเศร้าเพราะเต่าชัย
๐นิทานบุราณเล่า………..ผิวเราจะตรองไว้
จะเห็นประโยชน์ใหญ่…..คติเด่นมิเป็นรอง
๐และแฝงสุภาษิต………..ชนพิศจะเห็นพ้อง
นิทัศน์นิทานทอง…….....อธิบายนิพันธ์พจน์!ฯ
อริญชย์
๒๘/๑๑/๒๕๕๔
อุเปนทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
http://thaiarc.tu.ac.th/poetry/chan/index.html#11upen
ปล.แต่งจากนิทานอีสปเรื่อง “กระต่ายกับเต่า”
<iframe title="YouTube video player" class="youtube-player" type="text/html" width="480" height="390"src="
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
