ข อ เ ถ อ ะ น ะ คื น นี้ . . . ข อ ฉั น มี น้ ำ ต า
อาจดูอ่อนแรงอ่อนล้า...เพราะว่าอ่อนไหว
เหนื่อย...กับปัญหาที่ถาโถมหัวใจ
เจ็บ...เมื่อรักจากไกลไม่กลับมา
ข อ บ คุ ณ ที่ รั บ ฟั ง น ะ ค น ดี
รู้เถิดนะว่าความอบอุ่นที่เธอมี...มันทำให้ฉันหายล้า
ขออยู่แบบนี้อีกสักพักได้ไหม...พอให้หัวใจมันหายชา
แล้วพรุ่งนี้สัญญา...จะไม่มีน้ำตาอีกต่อไป
อาจดูอ่อนแรงอ่อนล้า...เพราะว่าอ่อนไหว
เหนื่อย...กับปัญหาที่ถาโถมหัวใจ
เจ็บ...เมื่อรักจากไกลไม่กลับมา
ข อ บ คุ ณ ที่ รั บ ฟั ง น ะ ค น ดี
รู้เถิดนะว่าความอบอุ่นที่เธอมี...มันทำให้ฉันหายล้า
ขออยู่แบบนี้อีกสักพักได้ไหม...พอให้หัวใจมันหายชา
แล้วพรุ่งนี้สัญญา...จะไม่มีน้ำตาอีกต่อไป
เอ-มิ-กา
อดไม่ไหวเลยขอแจม...ว่าแต่จะไปทำงานสายมั้ยเนี่ย
เอ-มิ-กา..เอ๋ย...
สามารถทำใจได้ก็ดีแล้ว
ไม่งั้นแววขมแววตรมเศร้า
จะบีบรัดยับเยินเกินบรรเทา
ชีวิตจะอับเฉา..อีกยาวนาน
ผิดหวังหนึ่งครั้งให้คุณค่า
คือจะได้ปัญญามาสมาน
เมื่อเข้าใจชีวิตจิตเบิกบาน
ความร้าวรานจะเหลือแต่แค่นิยายฯ
..ส.เชื้อจันทร์...